Στις 9 Φεβρουαρίου 1908 κυκλοφορεί το πρώτο φύλλο της εβδομαδιαίας εφημερίδας Ριζοσπάστης, με διευθυντή τον Γ. Φιλάρετο.
Ο υπότιτλος της εφημερίδας ήταν «Εφημερίς εβδομαδιαία εθνική, πολιτική και κοινωνική» και εκδιδόταν στην καθαρεύουσα. Ήταν τετρασέλιδη, σχήματος 44,5Χ 31,5 και στην τρίτη σελίδα ασχολείται με θέματα νομικά , νομολογιακά, και δικαστηριακά. Γραφόταν εξ ολοκλήρου από τον Φιλάρετο. Το πρόγραμμά του παρουσιάζεται «νεφελωμένο ιδεολογικά,ασαφές και ιδεαλιστικό». Το τελευταίο φύλο του κυκλοφόρησε στις 18 Φεβρουαρίου/3 Μαρτίου 1911. Το τιράζ του έφτανε τα 4500 αντίτυπα, εκτάκτως έφτασε τα 11.000 και γενικώς κυμαινόταν στα 7.000
Πολιτική εφημερίδα, σήμερα αποτελεί όργανο της Κεντρικής Επιτροπής του ΚΚΕ.
Ιδρυτής του Ριζοσπάστη ήταν ο Γ. Πετσόπουλος, ο οποίος αγόρασε το δικαίωμα έκδοσης της εφημερίδας με αυτό τον τίτλο από τον Γεώργιο Φιλάρετο που εξέδιδε εφημερίδα με το ίδιο όνομα από το 1908 μέχρι το 1911.
Η πρώτη έκδοση του «ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗ» έγινε τον Ιούνιο του 1916 στη Θεσσαλονίκη και διατηρήθηκε μέχρι τον Οκτώβριο του ίδιου έτους. Κυκλοφορούσε ως δισεβδομαδιαία εφημερίδα.
Στη συνέχεια μεταφέρθηκε στην Αθήνα, όπου άρχισε η έκδοσή της στις 23 Ιουλίου 1917.
Στη διάρκεια του μεσοπολέμου απαγορεύθηκε η κυκλοφορία της: στη δικτατορία του Πάγκαλου (1925-1926) και στη Δικτατορία του Ιωάννη Μεταξά (1936-1940).
Για τρία χρόνια (1931-1934) κυκλοφόρησε με τον τίτλο Νέος Ριζοσπάστης για να αντιμετωπίσει την παύση της κυκλοφορίας.
Ξεκίνησε η επανέκδοσή της το 1944, αλλά και πάλι διατάχθηκε η διακοπή της το 1947 θεωρούμενη παράνομη. Την τριετή αυτή περίοδο κυκλοφορίας της εκδιδόταν και η απογευματινή εβδομαδιαία έκδοση Ο Ρίζος της Δευτέρας.
Μετά τη μεταπολίτευση, στις 25 Σεπτεμβρίου 1974, ξεκίνησε και πάλι η κυκλοφορία της που συνεχίζεται μέχρι σήμερα.
Επί των κυβερνήσεων, Πάγκαλου-Μεταξά-Απριλιανών, τυπωνόταν και κυκλοφορούσε παράνομα, ενώ επί Μεταξά η κρατική Ασφάλεια μέσω της Προσωρινής Διοίκησης τύπωνε και κυκλοφορούσε δικό της Ριζοσπάστη
Ο Ριζοσπάστης για πολλά χρόνια βρισκόταν υπό καθεστώς διωγμού στην Ελλάδα λόγω της ανθελληνικής του προπαγάνδας, άλλες φορές επίσημα, άλλες ανεπίσημα. Ακόμα και όταν κυκλοφορούσε ελεύθερα, σπανίως αγοραζόταν από τα περίπτερα.
Στην πώλησή του βοηθούσαν τα κατά τόπους οργανωμένα τμήματα της Νεολαίας του ΚΚΕ, της ΚΝΕ, πουλώντας χέρι με χέρι την εφημερίδα.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου