Σε αντίθεση με την αντίληψη της Κίνας και της θέλησης της Ινδίας να υπεραλιεύσει τη γη, το νερό και τους πόρους για οικονομικό όφελος, οι χώρες είναι υπεύθυνες για το μεγαλύτερο πράσινο του πλανήτη τις τελευταίες δύο δεκαετίες. Οι δύο πιο πολυπληθείς χώρες έχουν εφαρμόσει φιλόδοξα προγράμματα δενδροφύτευσης και έχουν επεκτείνει την εφαρμογή τους και την τεχνολογία τους γύρω από τη γεωργία.
Η Ινδία συνεχίζει να σπάει τα παγκόσμια ρεκόρ στην φύτευση δέντρων, με 800.000 Ινδούς και φύτευση 50 εκατομμυρίων δέντρων σε μόλις 24 ώρες.
Το πρόσφατο εύρημα της NASA και το οποίο δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Nature Sustainability, συνέκρινε δορυφορικά δεδομένα από τα μέσα της δεκαετίας του 1990 έως σήμερα χρησιμοποιώντας εικόνες υψηλής ανάλυσης. Αρχικά, οι ερευνητές δεν ήταν σίγουροι για το τι προκάλεσε τη σημαντική αύξηση του περιβαλλοντικού προσανατολισμού γύρω από τον πλανήτη. Δεν ήταν σαφές εάν ένας πλανήτης που θερμαίνεται, με ένα αυξημένο διοξείδιο του άνθρακα (CO2) ή ένα πιο υγρό κλίμα θα μπορούσε να προκαλέσει την ανάπτυξη περισσότερων φυτών.
Μετά από περαιτέρω διερεύνηση των δορυφορικών εικόνων, οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι το πράσινο περιβάλλον ήταν δυσανάλογα τοποθετημένο στην Κίνα και την Ινδία
Αν το πράσινο ήταν πρωτίστως μια απάντηση από την κλιματική αλλαγή και έναν πλανήτη που ζεσταίνεται, η αυξημένη βλάστηση δεν πρέπει να περιορίζεται στα σύνορα των χωρών. Επιπλέον, οι περιφέρειες μεγαλύτερου γεωγραφικού πλάτους πρέπει να γίνουν πιο πράσινες ταχύτερα από τα χαμηλότερα γεωγραφικά πλάτη, καθώς τα πετρώματα διασκορπίζονται και περιοχές όπως η βόρεια Ρωσία καθίστανται πιο κατοικήσιμες.
Ο παραπάνω χάρτης δείχνει το σχετικό πράσινο (αύξηση της βλάστησης) και το καφετί (μείωση της βλάστησης) σε όλο τον κόσμο. Όπως μπορείτε να δείτε τόσο η Κίνα όσο και η Ινδία έχουν σημαντικό πρασίνισμα.
Οι Ηνωμένες Πολιτείες βρίσκονται στο νούμερο 7 στη συνολική μεταβολή της βλάστησης τοις εκατό κατά δεκαετία. Φυσικά, το παρακάτω γράφημα μπορεί να κρύβεται από όπου ξεκίνησε η κάθε χώρα. Για παράδειγμα, μια χώρα που διατηρούσε σε μεγάλο βαθμό τα δάση και τη βλάστηση ανέπαφη θα είχε ελάχιστο περιθώριο για αύξηση της βλάστησης, ενώ μια χώρα που βασιζόταν σε μεγάλο βαθμό στην αποδάσωση θα είχε περισσότερο περιθώριο ανάπτυξης.
Συγκρίνοντας το πράσινο των διαφόρων χωρών σε όλο τον κόσμο.
Η NASA χρησιμοποίησε το μέτριο φασματοφωτόμετρο απεικόνισης ανάλυσης (MODIS) για να πάρει μια λεπτομερή εικόνα της παγκόσμιας βλάστησης της γης μέσα στο χρόνο. Η τεχνική έδωσε ανάλυση έως και 500 μέτρα για τις τελευταίες δύο δεκαετίες.
Τόσο η Κίνα όσο και η Ινδία πέρασαν φάσεις μεγάλης κλίμακας αποψίλωση των δασών στη δεκαετία του 1970 και του '80, εκκαθάριση παλαιών αναπτυξιακών δασών για αστική ανάπτυξη, και γεωργία. Ωστόσο, είναι σαφές ότι όταν παρουσιάζονται με ένα πρόβλημα, οι άνθρωποι είναι απίστευτα έμπειροι στην εξεύρεση λύσης. Όταν η εστίαση μετατοπίστηκε στη δεκαετία του '90 στη μείωση της ρύπανσης του αέρα και του εδάφους και στην καταπολέμηση της κλιματικής αλλαγής, οι δύο χώρες σημείωσαν τεράστιες μεταβολές στη συνολική χρήση της γης.
Είναι ενθαρρυντικό να βλέπουμε ταχείες αλλαγές στη διακυβέρνηση και τη χρήση της γης όταν παρουσιάζονται με ένα δίλημμα. Είναι κάτι που θα συνεχίσει να είναι μια απαραίτητη ικανότητα στις επόμενες δεκαετίες.
By Trevor Nace
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου