ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΤΟΥ ΜΟΡΜΟΝ

Το 1827  ο Τζόζεφ Σμιθ ο νεότερος ισχυρίζεται, ότι ο άγγελος Μορόνι, του έδωσε μια σειρά από χρυσές πλακέτες το 1/3 των οποίων βρίσκεται μεταφρασμένο στο Βιβλίο των Μορμόνων.





Σύμφωνα με το βιβλίο, ο προφήτης Ιαρέδ οδήγησε στην αμερικανική  ήπειρο μία μικρή ομάδα από Ιαρεδίτες, μια φυλή που με θεία μεσολάβηση δεν θίχτηκε από τη σύγχυση γλωσσών στη Βαβέλ. 

Εκεί όμως διαιρέθηκαν, πολέμησαν μεταξύ τους και καταστράφηκαν μετά από μάχη κοντά στο λόφο Κουμόρα. 

Ένας άλλος προφήτης, ο Λεχί   που ζούσε στην  Ιερουσαλήμ   περίπου το 600 π.Χ., πήρε κι αυτός εντολή από το Θεό   να οδηγήσει απογόνους της φυλής Μανασσή στην  Αμερική. 

Και αυτοί διαιρέθηκαν σε δύο έθνη, τους Νεφίτες και τους Λαμανίτες, από τα ονόματα των παιδιών του Λεχί. 

Οι Νεφίτες ήταν ευσεβείς, ενώ οι Λαμανίτες άθεοι. Αργότερα οι Λαμανίτες έγιναν άγριοι κι απέκτησαν σκούρο χρώμα. Απόγονοι των Λαμανιτών είναι, σύμφωνα με το Βιβλίο του Μόρμον, οι σημερινοί  Ινδιάνοι . 

Το 400 μ.Χ. οι δυο ομάδες συγκρούσθηκαν στον ίδιο λόφο Κουμόρα (Cumorah) και οι Νεφίτες εξολοθρεύτηκαν.