Αυτές ήταν η πορίσματα της έκθεσης του 2016 από το Ίδρυμα Ellen MacArthur, που ξεκίνησε στο Νταβός το περασμένο έτος.
Η έκθεση, με θέμα Νέα Πλαστική Οικονομία: Επανεξετάζοντας το μέλλον της παραγωγής Πλαστικών, ανέλυσε τη ροή των υλικών σε όλο τον κόσμο και προέβλεψε ότι, δεδομένης της αναμενόμενης αύξησης της παραγωγής, από το 2050 οι ωκεανοί θα μπορούσαν να περιέχουν περισσότερα πλαστικά από τα ψάρια.
Από οικονομική άποψη, αυτό θα σήμαινε την απώλεια της περίπου 120 δισεκατομμυρίων $ σε αξία πλαστικού υλικού συσκευασίας κάθε χρόνο.
Τα ευρήματά τους έβαλαν τα θεμέλια για να ορίσουν ένα νέο όραμα για ένα νέο σύστημα πλαστικής συσκευασίας, η οποία να συνδέει τους συσκευαστές με τους υπεύθυνους χάραξης πολιτικής, τις πρωτεύουσες και φιλανθρωπικών οργανώσεων, σε μια συνδυασμένη προσπάθεια για τη σταδιακή κατάργηση επιβλαβών προτύπων παραγωγής και των επιχειρηματικών μοντέλων.
Όμως, η νέα πλαστική οικονομία δεν είναι ακόμη εδώ.
Για να μας βοηθήσουν οι συντάκτες της έκθεσης προτείνουν τρία καθοριστικά στρατηγικά βήματα.
1. Βελτιώνουμε τον τρόπο που σχεδιάζουμε, την ανακύκλωση και την επαναχρησιμοποίηση των πλαστικών.
Περίπου το 30% του πλαστικού που δημιουργούμε προορίζονται για χώρους υγειονομικής ταφής (ή στον ωκεανό).
Η έκθεση προτρέπει μια θεμελιώδη επανεξέταση του τρόπου με τον σχεδιασμό της συσκευασίας, προκειμένου να τα κάνουν αφού έχουμε χρησιμοποιήσει, λίγο λιγότερο σκληρά για το περιβάλλον.
2. Η επαναχρησιμοποίηση για τουλάχιστον το 20% των πλαστικών αποβλήτων, είναι μια οικονομικά ελκυστική επιλογή.
Νέα και δημιουργικά μοντέλα παράδοσης με βάση τις επαναχρησιμοποιήσιμες συσκευασίες θα μπορούσε να ξεκλειδώσει μια οικονομική ευκαιρία με το ποσό των 9 δις $, σύμφωνα με την έκθεση.
3. Η βελτίωση της συσκευασίας κατά το στάδιο του σχεδιασμού θα καταστήσει ευκολότερη την ανακύκλωση.
Θα την καταστήσει επίσης πιο κερδοφόρα από την αποστολή πλαστικών αποβλήτων σε χώρους υγειονομικής ταφής.
Για το υπόλοιπο 50% από πλαστικό, πρέπει να κάνουμε αμοιβή ανακύκλωση.
Που στηρίζονται αυτές τις τρεις δράσεις
Οι συντάκτες της έκθεσης λένε, πως το θέμα είναι το πώς τα πλαστικά είναι κατασκευασμένα.
Μια παρτίδα των πλαστικών αυτή τη στιγμή προέρχεται από το αργό πετρέλαιο. Αλλά δεν πρέπει να είναι: μετάβαση σε ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, όπως το φυσικό αέριο ή τα υποπροϊόντα της επεξεργασίας του φυσικού αερίου θα μας φέρει πολλά βήματα πιο κοντά σε μια πιο πράσινη, καθαριστική των πλαστικών οικονομία. Το μόνο που θα χρειαστεί είναι κάποια σκέψη κυκλικής οικονομίας, και για όλους - από τους συσκευαστές προς τους πολιτικούς για τους ανθρώπους που αγοράζουν τα προϊόντα
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου