Σπυρίδων Μερκούρης (1856 - 3 Απριλίου 1939) Έλληνας πολιτικός, βουλευτής και Δήμαρχος Αθηναίων επί σειρά ετών και παππούς της Μελίνας Μερκούρη
Γεννήθηκε στην Ερμιόνη από εύπορη οικογένεια. Το 1881 διορίστηκε διευθυντής στο Δημοτικό Νοσοκομείο «Η Ελπίς». Το 1899 εκλέχτηκε δήμαρχος Αθηναίων και παρέμεινε στη θέση έως το 1914.
Το 1917 εξορίστηκε στην Κορσική και κατηγορήθηκε για τα Νοεμβριανά του 1916 με συνέπεια να καταδικαστεί σε θάνατο. Τελικά το 1920 αποφυλακίστηκε.
Το 1929 επανεκλέχθηκε στη δημαρχία των Αθηνών, μέχρι το 1932, ενώ τον ίδιο χρόνο εκλέχτηκε βουλευτής Αττικοβοιωτίας.
Γιοι του ήταν ο Σταμάτης και ο Γεώργιος Μερκούρης ενώ εγγονή του η Μελίνα Μερκούρη μετέπειτα πολιτικοί.
Το 1909 ο Σπύρος Μερκούρης μονομαχεί με άσφαιρα πυρά ώς Δήμαρχος Αθηναίων, με τον δημοτικό σύμβουλο Γ. Τουφεξής. Κατόπιν, αποχωρούν ξεχωριστά, χωρίς να συμφιλιωθούν.
Στις 11 Οκτωβρίου 1909 στην οδό Λιοσίων, στο ύψος της συνοικίας των Πατησίων, μονομάχησε με τον Βασίλη Τουφεξή, επίσης γιατρό-«συφιλιδολόγο» στην ειδικότητα και γόνο γηγενούς αθηναϊκής οικογένειας, και δημοτικό σύμβουλο Αθηναίων. Την περίοδο εκείνη ο Μερκούρης και οι δημοτικοί σύμβουλοι που τον ακολουθούσαν, ανέθεσαν δίχως διαγωνισμό την εκμετάλλευση των δημοτικών ψυγείων. Ο Τουφεξής αντέδρασε θεωρώντας ότι έπρεπε να γίνει δημοπρασία, ενώ παράλληλα ο Τύπος δημοσίευε πληροφορίες και έκανε έκανε λόγο για «δημοτικόν σκάνδαλον». Με αφορμή την αντίδραση του Τουφεξή, ο Μερκούρης τον κάλεσε σε μονομαχία και αρνήθηκε κάθε συμβιβασμό ενώ χαρακτήριζε «..ατιμίας και αχρειότητας» τις απόψεις του αντιπάλου του. Στο χώρο της μονομαχίας συναντήθηκαν οι μονομάχοι μαζί με τους μάρτυρές τους και έναν γιατρό, όμως αστόχησαν στη μία βολή που έριξε ο καθένας τους.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου