Ο εξανθηματικός τύφος εμφανίστηκε στην Αθήνα την άνοιξη του 1884 από το υδραγωγείο της πόλης και εξαπλώθηκε σε όλες τις συνοικίες της Αθήνας.
Σύμφωνα με δημοσίευμα της εφημερίδας «Ακρόπολις», φαίνεται πως η μολυσματική νόσος πρωτοεμφανίστηκε στο Κολωνάκι και έπειτα αρκετά κρούσματα εμφανίστηκαν στις συνοικίες της Νεαπόλεως, του Αγίου Φιλίππου και κάτω από το Στρατιωτικό Νοσοκομείο.
Υπολογίζεται πως αρχικά νόσησαν από τύφο 40 άτομα, τα οποία μεταφέρθηκαν στο Στρατιωτικό Νοσοκομείο και στον Ευαγγελισμό, ενώ δυστυχώς έξι ασθενείς κατέληξαν.
Πιθανολογείται πως η νόσος του εξανθηματικού τύφου μεταδόθηκε στους Αθηναίους από τους Ιταλούς εργάτες που είχαν έρθει στην πρωτεύουσα για να εργαστούν στους σιδηροδρόμους, καθώς εκείνη την εποχή ήδη στη βόρεια Ιταλία ο τύφος βρισκόταν σε έξαρση.
Ο συντάκτης της εφημερίδας «Ακρόπολις» σε στήλη του φύλλου της 15ης Απριλίου 1884 διερωτάται για το αν τα μέτρα που έλαβε η ελληνική πολιτεία για την περιστολή της φονικής επιδημίας ήταν επαρκή. Φαίνεται πως δεν εφαρμόστηκε γενική απομόνωση των πασχόντων ώστε να περιοριστεί η εξάπλωση της νόσου και πως το μόνο μέτρο που ελήφθη ήταν η κατασκευή ενός παραπήγματος για τους ασθενείς στο βορειοανατολικό μέρος του Πεδίον του Άρεως.
Αλλά και η επιλογή αυτής της τοποθεσίας ως μέρος απομόνωσης των πασχόντων, σύμφωνα με τον συντάκτη, ήταν λανθασμένη, αφενός γιατί γειτνίαζε με τους στρατώνες του ιππικού και αφετέρου η φορά των επικρατούντων ανέμων διευκόλυνε ακόμη περισσότερο στη μετάδοση της νόσου στην πόλη της Αθήνας.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου