Σε ευρωπαικό φιάσκο εξελίσσεται στην Μεσόγειο η ναυτική επιχείρηση IRINI που έχει σαν στόχο την εφαρμογή των αποφάσεων του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ για την τήρηση του εμπάργκο όπλων προς τις εμπόλεμες παρατάξεις στη Λιβύη.
Η επιχείρηση Irini, ως γνωστόν έχει ξεκινήσει από τον Μάρτιο του 2020 και η διοίκησή της έχει ανατεθεί στην Ιταλία. Η επιχείρηση στελεχώνεται από δύο πλοία από την Ιταλία και την Ελλάδα που θα ενταχθούν σύντομα σε αυτήν, δύο αεροπλάνα περιπολίας από τη Γερμανία και την Πολωνία, και μια ομάδα της Μάλτας για την παρακολούθηση του θαλάσσιου φορτίου.
Μέχρι στιγμής η επιχείρηση Irini δεν φαίνεται να πετυχαίνει τον στόχο της, αφού η Τουρκία καταφέρνει ανενόχλητη να εξοπλίζει τη Λιβύη με μαχητές και βαρύ οπλισμό
Ενα πρόσφατο περιστατικό μάλιστα με τουρκικό πλοίο, το οποίο το πιθανότατα μετέφερε όπλα στη Λιβύη και αρνήθηκε να ελεγχθεί στο πλαίσιο της ναυτικής επιχείρησης IRINI, αποκαλύπτει το φιάσκο του ευρωπαικού εγχειρήματος.
Καλά διαβασμένη η Τουρκία
Ως γνωστόν, όταν η ελληνική φρεγάτα ΣΠΕΤΣΑΙ, κατόπιν εντολής του Ιταλού διοικητή της επιχείρησης IRINI, ζήτησε από τον καπετάνιο του τουρκικού εμπορικού πλοίου, “Cirkin”, να δεχθεί τον έλεγχο, στο πλαίσιο της ευρωπαϊκής ναυτικής επιχείρησης, η οποία έχει ως στόχο την υλοποίηση των αποφάσεων του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ για την τήρηση του εμπάργκο όπλων προς τις εμπόλεμες παρατάξεις στη Λιβύη.
Ωστόσο, όχι μόνον υπήρξε άρνηση, αλλά τουρκικό πολεμικό πλοίο, το οποίο έπλεε κοντά, έσπευσε να “διαμηνύσει” πως το εμπορικό, “Cirkin”, συνοδεύεται από αυτό και ότι “απαγορεύεται” να ελεγχθεί.
Εύλογα προκύπτει το ερώτημα: Εφόσον τα πλοία της ναυτικής δύναμης, IRINI, δεν μπορούν να επιβάλλουν τον έλεγχο στα ύποπτα πλοία, προς τι η ύπαρξη της ναυτικής επιχείρησης για την τήρηση του εμπάργκο όπλων στην εμφύλια σπαρασσόμενη χώρα;
Το ζήτημα λαμβάνει ακόμα πιο σοβαρές διαστάσεις από τη στιγμή που ουδείς γνωρίζει τι μετέφερε το συγκεκριμένο τουρκικό πλοίο, καθώς και πολλά άλλα που στέλνει η Τουρκία (συχνά με χρηματοδότηση του Κατάρ) στη Λιβύη.
Ακρως ενδιαφέρον είναι ότι, σύμφωνα με ασφαλείς πληροφορίες, πράγματι, βάσει των διεθνών κανόνων, ένα εμπορικό που συνοδεύεται από πολεμικά σκάφη της χώρας του, έχει τη δυνατότητα να μην δεχτεί τον έλεγχο από σκάφη διεθνούς ναυτικής δύναμης. Κάτι, πάντως, που σημαίνει ότι κάτι έχει να κρύψει.
Ο καπετάνιος του “Cirkin”, λοιπόν, και τα τουρκικά πολεμικά σκάφη που το συνόδευαν, είναι εμφανές ότι το γνώριζαν, και γι’ αυτό αρνήθηκαν τον έλεγχο, επιβεβαιώνοντας έτσι, εμμέσως πλην σαφέστατα, ότι κάτι ύποπτο μετέφερε.
Τι, όμως, επιβαλλόταν να κάνει σε αυτή την περίπτωση ο Ιταλός διοικητής της δύναμης “Ειρήνη”;
Μετά την άρνηση των Τούρκων σε έλεγχο, έπρεπε να δώσει τις απαραίτητες εντολές για παρακολούθηση του τουρκικού εμπορικού σκάφους από ιπτάμενα μέσα, καθώς και από δορυφόρους.
Πολύ περισσότερο, στο λιμάνι που θα ξεφόρτωνε, θα έπρεπε να παρέμβουν οι εκπρόσωποι της Ευρωπαϊκής Ενωσης (ή όποιας χώρας της ΕΕ διαθέτει διπλωματική αποστολή στη Λιβύη) και να ζητήσουν έλεγχο του φορτίου. Να σημειωθεί πως η Ιταλία είναι ένα κράτος – μέλος της ΕΕ, η οποία έχει διατηρήσει την πρεσβεία της στην Τρίπολη.
Ο συνδυασμός της παρακολούθησης από δορυφόρο και ιπτάμενα μέσα, καθώς και της διπλωματικής παρέμβασης της ΕΕ, είναι ολοφάνερο ότι θα αποκάλυπτε τι φορτίο μετέφερε το “Cirkin” στη Λιβύη. Φορτίο, που είναι οφθαλμοφανές ότι επρόκειτο περί όπλων. Κάτι που απαγορεύεται από τον ΟΗΕ.
Ετσι, η Τουρκία θα βρισκόταν, με απτά στοιχεία, υπόλογη έναντι της διεθνούς κοινότητας για παραβίαση του εμπάργκο όπλων στη Λιβύη.
Ποιός ο λόγος συμμετοχής σε μια ανύπαρκτη επιχείρηση ?
Αραγε, η Ρώμη ενημέρωσε τις Βρυξέλλες γι’ αυτό το περιστατικό;
Επιπλέον, ο Ιταλός διοικητής της “Ειρήνη” έδωσε τις απαραίτητες εντολές για παρακολούθηση του τουρκικού εμπορικού πλοίου;
Εάν τίποτε από όλα αυτά δεν έγινε, σύμφωνα με εντονότατες υποψίες που υπάρχουν σε κύκλους του ΝΑΤΟ και της ΕΕ στις Βρυξέλλες, τότε η Ιταλία απλά παίζει διπλό παιχνίδι ?
Αραγε ΥΠΕΘΑ και ΥΠΕΞ θα παρέμβουν στην ΕΕ για το φιάσκο; Η Αθήνα θα θέσει τη Ρώμη προ των ευθυνών της ? για να μην μετατραπεί η επιχείρηση “Ειρήνη” σε παρωδία, με την Ελλάδα να παίζει τον ρόλο του “δολώματος” σε μια … ανύπαρκτη ναυτική επιχείρηση.
Δεδομένης μάλιστα της έντασης στις ελληνοτουρκικές σχέσεις, και καθώς η Ελλάδα δεν έχει την πολυτέλεια να αποσύρει δυνάμεις και μέσα από το Αιγαίο και την Ανατολική Μεσόγειο, είναι εξαιρετικά επικίνδυνο να τα στέλνει στη Λιβύη, ως “πιόνια” για τα εκάστοτε ευρωπαικά ή ιταλικά παιχνίδια...
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου