Φωτογραφία: 1967 διαφημιστική εικόνα για το Amana Radarange
Ο πρώτος φούρνος μικροκυμάτων πωλήθηκε στις 26 Οκτωβρίου 1955 στην αμερικανική αγορά.
Σήμερα ένας φούρνος μικροκυμάτων βρίσκεται σχεδόν σε κάθε πάγκο κουζίνας.
Ο φούρνος μικροκυμάτων όμως δεν προέρχονται από το ταπεινό ξεκίνημα. Είναι μια συσκευή που γεννήθηκε από τα συστήματα ραντάρ που χρησιμοποιούνταν στο Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο - και τα εργαστήριά του σήμερα είναι μία από τις μεγαλύτερες εταιρείες άμυνας των ΗΠΑ .
Νωρίς στο Β 'Παγκόσμιο Πόλεμο, οι φυσικοί εφηύραν το magnetron, ένα σωλήνα ηλεκτρονίων που θα μπορούσε να δημιουργήσει μικροκύματα και να βελτιώσει την ικανότητα των βρετανικών συστημάτων ραντάρ για να εντοπίσουν τα ναζιστικα πολεμικά αεροπλάνα.
Ο μηχανικός Percy Spencer LeBaron δούλευε σε ένα ενεργό ραντάρ και λίγα χρόνια αργότερα, διαπίστωσε ότι κατά λάθος έλιωσε ένα μπαστούνι καραμέλας που είχε στην τσέπη του. Σκέφτηκε τότε ότι τα μικροκύματα θα μπορούσαν να μαγειρέψουν την τροφή. Ο Spencer στη συνέχεια προσπάθησε με ποπ κορν και ψήνοντας ένα αυγό χρησιμοποιώντας τα μικροκύματα.
Raytheon είχε καταθέσει για δίπλωμα ευρεσιτεχνίας για τη διαδικασία μαγειρέματος με μικροκύματα από το 1945. Δύο χρόνια αργότερα, κατασκευάστηκε το Radarange, ο πρώτος φούρνος μικροκυμάτων στον κόσμο.
Το Radarange ήταν τόσο μεγάλη όσο ένα ψυγείο, αλλά βαρύτερο. Οι σωλήνες στο magnetron έπρεπε να είναι υδρόψυκτοι, οπότε χρειαζόταν υδραυλική εγκατάσταση. Αποτέλεσμα: Ο πρώτος φούρνος μικροκυμάτων ζύγιζε περίπου 750 κιλά και ήταν σχεδόν 6 πόδια ψηλός.
Η βήτα μικροκύματα τοποθετήθηκε σε ένα εστιατόριο στη Βοστώνη για δοκιμή. Η Raytheon εισήγαγε ένα εμπορικό φούρνο μικροκυμάτων, το 1161 Radarange, το 1954. Ήταν ακριβός - στην τιμή των $ 2.000 έως $ 3.000 (το ισοδύναμο των $ 16.000 έως $ 24.000 στο σημερινό μετρητά).
Η Raytheon παραχώρησε την τεχνολογία της στην εταιρεία Σόμπας Tappan. Η Tappan εισήγαγε μια μεγάλη μονάδα τοίχου 220-volt, όπως ο φούρνος μικροκυμάτων για το σπίτι το 1955. Θα πωλείται για $ 1.295 (υπολογίσετε $ 10.500 σήμερα).
Είχε δύο ταχύτητες μαγειρέματος (500 και 800 βατ), εξωτερικά από ανοξείδωτο χάλυβα, ράφια από γυαλί, στοιχείο top-αμαύρωση και ένα συρτάρι κάρτα συνταγή. Αλλά η τιμή ήταν υψηλή, και το μαγείρεμα με μικροκύματα ήταν άγνωστο.
Οι καταναλωτές έμειναν μακριά από τη συσκευή. Οι πωλήσεις ήταν αργές.
Μια θυγατρική η Studebaker ονομάζεται Franklin Manufacturing είχε κάνει μάγνετρον και πώλησεις φούρνων μικροκυμάτων παρόμοιο με το Radarange. Η Litton Industries αγόρασε τη Franklin από τη Studebaker στη δεκαετία του 1960 και έκανε μια μεγάλη ανακάλυψη.
Η Litton ανέπτυξε το μικρό, ευρύ σχήμα των μικροκυμάτων που είμαστε εξοικειωμένοι σήμερα. Και δημιούργησε ένα φούρνο που θα μπορούσε να επιβιώσει ακόμη και όταν δεν υπήρχε αντικείμενο σε αυτό για να ζεσταθεί.
Οι τιμές άρχισαν να πέφτουν ραγδαία. Η Raytheon, η οποία είχε αποκτήσει μια εταιρεία που ονομάζεται Amana, παρουσίασε το πρώτο δημοφιλές μοντέλο για το σπίτι το 1967, τον πάγκο Radarange. Θα κοστίσει $ 495 (περίπου $ 3.200 σήμερα).
Το ενδιαφέρον των καταναλωτών σε φούρνους μικροκυμάτων άρχισε να αυξάνεται. Περίπου 40.000 μονάδες πουλήθηκαν στις Ηνωμένες Πολιτείες το 1970. Πέντε χρόνια αργότερα, ο αριθμός αυτός χτύπησε ένα εκατομμύριο.
Η προσθήκη των ηλεκτρονικών ελέγχων έκανε το φούρνο μικροκυμάτων πιο εύκολο στη χρήση, και έγινε ένα προσάρτημα στις περισσότερες κουζίνες. Περίπου το 25 τοις εκατό των νοικοκυριών των ΗΠΑ χρησιμοποιούν ένα φούρνο μικροκυμάτων από το 1986. Σήμερα, σχεδόν το 90 τοις εκατό των αμερικανικών νοικοκυριών έχουν ένα φούρνο μικροκυμάτων.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου