Ακόμη πιο περίεργο, είναι ότι η συνολική διαφορά μεταξύ του υψηλότερου και του χαμηλότερου σημείου του Άρη είναι 31 μίλια, ενώ μόλις 20 μίλια χωρίζουν την κορυφή του όρους Everest από το βυθό του Mariana Trench στη Γη.
Ο χάρτης αυτής της εβδομάδας έρχεται σε εμάς από τον χρήστη Reddit / hellofromthemoon, ο οποίος διαμόρφωσε προσεκτικά το έδαφος του Άρη με εκπληκτική λεπτομέρεια.
Ο Άρης μπορεί να χωριστεί σε δύο μεγάλες περιοχές, χωρισμένες από μια κορυφογραμμή βουνών γύρω από τη μέση του πλανήτη.
Στη βόρεια πλευρά υπάρχουν πεδινές εκτάσεις που έχουν διαμορφωθεί με ροές λάβας, δημιουργώντας μια επιφάνεια που κυριαρχείται από μεγάλες πεδιάδες. Εν τω μεταξύ, το νότιο ημισφαίριο είναι ορεινό, με πολλούς κρατήρες με μετεωρίτη, μερικοί από τους οποίους εκτείνονται για εκατοντάδες χιλιόμετρα.
Το παιχνίδι των πεδιάδων
Οι πεδιάδες του Άρη εμπίπτουν σε δύο κατηγορίες: το planitia (λατινικά για τις "πεδιάδες") και τη maria (λατινική για τις "θάλασσες"). Ο τελευταίος τύπος ονομάζεται μετά τη θάλασσα, επειδή αυτές οι περιοχές φαίνεται να είναι κάτω από το νερό στα μάτια των πρώιμων αστρονόμων. Αλλά στην πραγματικότητα, οι επιφάνειες των περιοχών αυτών καλύπτονται με πολλούς βράχους, καθιστώντας τους πιο μαύρους στο μάτι.
Ο δεύτερος τύπος πεδιάδων είναι η πλατεία και αντιπροσωπεύει τεράστιες εκτάσεις που καλύπτονται από άμμο πλούσια σε οξείδιο του σιδήρου. Οι ισχυροί άνεμοι που φυσούν την άμμο και τη σκόνη μπορεί να αλλάξουν τη διαμόρφωση των πεδιάδων, σχηματίζοντας νέα σχέδια στην επιφάνεια του Άρη. Ωστόσο, τα χαρακτηριστικά του πλανήτη παραμένουν σχετικά αμετάβλητα με την πάροδο του χρόνου.
Μία από τις μεγαλύτερες πεδιάδες είναι η λεκάνη πρόσκρουσης Utopia Planitia (Λατινική για "Nowhere Land Plain"). Αυτός ο γιγαντιαίος κρατήρας κρούσης βρίσκεται μέσα σε μια μεγαλύτερη πεδιάδα λάβας. Με εκτιμώμενη διάμετρο 3.300 χλμ., Η Utopia Planitia είναι η μεγαλύτερη αναγνωρισμένη λεκάνη επιρροής στο ηλιακό σύστημα.
Τα βόρεια και νότια ημισφαίρια είναι πολύ διαφορετικά μεταξύ τους στον Άρη, και μια τόσο έντονη διαφορά είναι σε αντίθεση με οποιοδήποτε άλλο πλανήτη στο ηλιακό σύστημα. Μοτίβα εσωτερικής ροής μάγματος θα μπορούσε να προκάλεσε την παραλλαγή, αλλά ορισμένοι επιστήμονες πιστεύουν ότι είναι το αποτέλεσμα του γεγονότος ότι ο Άρης έχει μία ή περισσότερες σημαντικές επιπτώσεις.
Περίπου 4,5 δισεκατομμύρια χρόνια πριν, ο Άρης σχηματίστηκε από τη συλλογή των πετρωμάτων που περιβάλλουν τον ήλιο πριν σχηματίσουν τους πλανήτες. Με την πάροδο του χρόνου, οι τετηγμένες μάζες του κόκκινου πλανήτη διαφοροποιήθηκαν σε πυρήνα, μανδύα και εξωτερικό φλοιό.
Η κατανόηση του τρόπου με τον οποίο η τοπογραφία του κόκκινου πλανήτη μεταβάλλεται με την πάροδο του χρόνου είναι ένα σημαντικό βήμα για να κατανοήσουμε πώς σχηματίστηκε ο πλανήτης. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο η NASA ξεκίνησε το όχημα InSight Mars στις 5 Μαΐου 2019. Αυτός ο ανιχνευτής θα ακούσει τις δονήσεις που βρίσκονται βαθιά μέσα στο φλοιό του Άρη για να κατανοήσουν περαιτέρω τη σύνθεση του πλανήτη.
Επιλογή τόπου
Η κατανόηση της τοπογραφίας του Άρη είναι κρίσιμη για κάθε αποστολή στον πλανήτη, συμπεριλαμβανομένης της επιλογής ενός τόπου για μια πιθανή αποικία. Υπάρχουν τρία βασικά κριτήρια για την επιλογή μιας τοποθεσίας επανδρωμένης αποστολής αποστολής:
1. Ένα σημείο που είναι βιώσιμο από την άποψη του ύδατος, της παραγωγής ενέργειας και των οικοδομικών υλικών.
2. Ένα σημείο που είναι επιστημονικά ενδιαφέρον για μια μακρά αποστολή.
3. Ένα σημείο που είναι ασφαλές να προσγειωθεί.
Ο Brian Hynek, ένας πλανητικός επιστήμονας και διευθυντής του Κέντρου Αστροβιολογίας στο Πανεπιστήμιο του Κολοράντο στο Boulder, προσφέρει πέντε πιθανές τοποθεσίες προσγείωσης:
1. Εξωτερική άκρη του βόρειου πολικού καλύμματος πάγου του Άρη
2. Βαθύ φαράγγι του Βαλέλες Μαρινέρη
3. Αρειανοί "παγετώνες" στη λεκάνη της Ελλάδας κοντά στα μέσα γεωγραφικά πλάτη του Άρη
4. Αραβία Τέρα
5. Σωλήνες και σπηλιές της Μαρίας
Με αυξανόμενες πληροφορίες από κάθε νέα αποστολή στον Άρη, μια ευρύτερη εικόνα θα βοηθήσει στην καθοδήγηση της μελλοντικής ανθρώπινης δραστηριότητας και φιλοδοξιών στον πλανήτη.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου