Τελικά η 21η Απριλίου του 1967 τι ήταν;
Δικτατορία, χούντα, επανάσταση ή προσπάθεια αποτροπής του κομουνισμού;
Με τον τίτλο αυτό θα επιχειρήσουμε να δώσουμε μια απάντηση για το τι ήταν τελικώς η 21η Απριλίου του 1967.
Την 21η Απριλίου του 1967 έως την 23η Ιουλίου του 1974 εγκαθιδρύεται στην Ελλάδα με στρατιωτικό πραξικόπημα η Δικτατορία των Συνταγματαρχών υπό τον Γιώργο Παπαδόπουλο.
Ο Παπαδόπουλος συνταγματάρχης το 1967 και με την συμμετοχή του Παττακού Ταξιάρχου τότε και του συνταγματάρχη Μακαρέζου και ενώ είχαν προκηρυχτεί εκλογές στις 28 Μαΐου του 1967….την 21η Απριλίου του 1967 κατέλαβαν την εξουσία με στρατιωτικό πραξικόπημα.
Η εξέλιξη αυτή αν αποτιμηθεί με ιστορικούς όρους δεν ήταν κεραυνός εν αιθρία.
Η κομουνιστική Σοβιετική Ένωση ή ΕΣΣΔ προσπαθούσε στο πλαίσιο του ψυχρού πολέμου να προσεταιριστεί φιλοκομουνιστικά κινήματα και οργανώσεις.
Οι ΗΠΑ μέσω της CIA προσπαθούσαν να αποτρέψουν την πιθανότητα η Ελλάδα να περάσει στο Ανατολικό μπλοκ και δεν είναι τυχαίο ότι στήριξαν το πραξικόπημα της 21ης Απριλίου του 1967.
Κατά τον Γ. Παπαδόπουλο επικεφαλής του πραξικοπήματος στόχος ήταν να αποτραπεί ο κομουνιστικός κίνδυνος που καραδοκούσε καθώς μπορεί το ΕΑΜ – ΕΛΑΣ να ηττήθηκε στον εμφύλιο πόλεμο της περιόδου 1945-1949 αλλά είχαν μείνει ακόμη στην Ελλάδα ισχυροί κομουνιστικοί θύλακες.
Ο κίνδυνος κομουνιστοποίησης της Ελλάδος για τον Παπαδόπουλο ήταν ρεαλιστικός και το επιχείρημα που είχε επικαλεστεί πλειστάκις φορές ακόμη και στην δίκη του επιβεβαιώνει ότι πίστευε ότι αν η Ελλάδα παραμείνει έρμαιο του Βασιλιά και των αποτυχημένων κυβερνήσεων που προηγήθηκαν θα οδηγείτο εκ νέου σε εμφύλιο ή θα περνούσε στον έλεγχο των κομουνιστών.
Οι περισσότεροι Αμερικανοί ιστορικοί έχουν αναγνωρίσει αυτό το επιχείρημα στον Παπαδόπουλο και στην δικτατορία που επιβλήθηκε.
Για να δώσουμε μια εικόνα τι προηγήθηκε της δικτατορίας, ώστε να αποτιμηθεί το πραξικόπημα με όρους ιστορικούς και όχι συναισθηματικούς.
Ο Γεώργιος Παπανδρέου ο Γέρος της Δημοκρατίας είχε χάσει την εξουσία το 1965.
Ο Παπανδρέου είχε έρθει σε σύγκρουση με τα ανάκτορα με πρόσχημα την αντικατάσταση του υπουργού Εθνικής Άμυνας τον Πέτρο Γαρουφαλιά.
Ο Βασιλιάς Κωνσταντίνος μετά την ρήξη βουλευτών της Ένωσης Κέντρου με τον Γ. Παπανδρέου την λεγόμενη αποστασία προσπάθησε να σχηματίσει κυβερνήσεις όπως του Νόβα, Τσιριμώκου με την στήριξη των βουλευτών που αποστάτησαν από την Ένωση Κέντρου υπό τον Κωνσταντίνο Μητσοτάκη, μετέπειτα πρωθυπουργό της Ελλάδος.
Ο κίνδυνος κομουνιστοποίησης της Ελλάδος και η πολιτική αστάθεια, η έλλειψη σταθερής κυβέρνησης και η κόντρα του στέμματος με πολιτικούς παράγοντες οδήγησαν στην δικτατορία.
Ο Παπαδόπουλος, επέβαλλε την 21η Απριλίου του 1967 πραξικόπημα που ο ίδιος χαρακτήρισε επανάσταση, στην διαφθορά και την πολιτική παρακμή.
Μέρος της κοινωνίας αποκάλεσε το πραξικόπημα junta - χούντα που έχει ισπανική προέλευση και σημαίνει διοικητική ομάδα ή κατά άλλους σύνδεσμος.
Η δικτατορία του Παπαδόπουλου στηρίχθηκε από τους άγγλους όσον αφορά τις σχέσεις με το εξωτερικό, την CIA αλλά και την ΕΟΚ αν και το 1969 η Ελλάδα αποχώρησε από το Συμβούλιο της Ευρώπης.
Στο εσωτερικό ο Παπαδόπουλος είχε την στήριξη των ελλήνων της επαρχίας λόγω των έργων υποδομής που πραγματοποιήθηκαν με την ΜΟΜΑ τις γνωστές Μικτές Ομάδες Μηχανικής Ανασυγκροτήσεως.
Οι δρόμοι στις επαρχίες της Ελλάδος κατασκευάστηκαν από την ΜΟΜΑ και τα έργα αυτά παραμένουν και σήμερα χωρίς να έχουν κατασκευαστικά προβλήματα.
Να σημειωθεί ότι το κόστος κατασκευής ενός δρόμου από την ΜΟΜΑ ήταν έως 300% φθηνότερο σε σχέση με το αντίστοιχο κόστος κατασκευής έργων από ιδιώτες και σε σημερινές αξίες η ΜΟΜΑ θα έφτιαχνε τα έργα.... σχεδόν 6 φορές φθηνότερα από ότι οι ιδιώτες.
Ο Παπαδόπουλος αρχικώς είχε και την στήριξη των φοιτητών καθώς επέκτεινε την δωρεάν παιδεία και στα πανεπιστήμια.
Να σημειωθεί ότι ο Παπαδόπουλος δημιούργησε τις Βιομηχανικές Περιοχές τις γνωστές ΒΙΠΕ με πρώτη των Οινοφύτων.
Επίσης όπως αποδεικνύεται ιστορικά ο Γ. Παπαδόπουλος ήταν ένας από τους ελάχιστους ας τον ονομάσουμε εξουσιαστή της Ελλάδος που πέθανε φτωχός στην φυλακή σε αντίθεση με άλλα μέλη της δικτατορίας.
Ο Γ. Παπαδόπουλος δεν μπορεί να χαρακτηριστεί δικτάτορας με την έννοια που γνωρίζουμε όλοι, του στυγνού, αιμοδιψή στρατιωτικού, καθώς εμφορείτο από δημοκρατικές αρχές υπό ένα μανδύα στρατιωτικό που έφθασε σε ορισμένες περιπτώσεις και σε ακρότητες όσον αφορά τις προσωπικές ελευθερίες ειδικά στην προσπάθεια καταπολέμησης του κομουνισμού.
Δεν είναι τυχαίο ότι διόρισε το 1973 κυβέρνηση υπό τον Μαρκεζίνη υπό την προϋπόθεση ότι θα διεξαχθούν πολιτικές εκλογές στην Ελλάδα στις 10 Φεβρουαρίου του 1974.
Ο Παπαδόπουλος ήταν ο πρώτος δικτάτορας στην ιστορία που σχεδίασε διεξαγωγή πολιτικών εκλογών και η παράμετρος αυτή έρχεται ιστορικά να αποδείξει ότι ο στόχος του ήταν με την δικτατορία να αποτρέψει τον κομουνισμό και ταυτόχρονα να ανακτήσει την εξουσία με πολιτικά μέσα.
Τα γεγονότα της 14ης Νοεμβρίου του 1973 με 17 Νοεμβρίου 1973 στιγμάτισαν την δικτατορία αν και τους τελευταίους μήνες ο Ιωαννίδης και όχι ο Παπαδόπουλος ανέλαβε τον έλεγχο της διακυβέρνησης της χώρας με πραξικοπηματικό τρόπο.
Στις 17 Νοεμβρίου του 1973 ο αποκλεισμός του πολυτεχνείου χωρίς θύματα ήταν η αρχή του τέλους για την δικτατορία.
Παρά την πολιτική προπαγάνδα, θύματα στο πολυτεχνείο δεν υπήρξαν και αυτό αποδεικνύεται από το πόρισμα του εισαγγελέα Τσεβά ωστόσο υπήρξαν νεκροί εκτός του πολυτεχνείου αλλά χωρίς να προσδιορίζεται επακριβώς ο αριθμός κάποιοι μιλούν για 3 και άλλοι για 6 νεκρούς.
Η δικτατορία του Παπαδόπουλου και εν συνεχεία Ιωαννίδη κατέρρευσε κυρίως μετά την εισβολή του Αττίλα 2 στην Κύπρο όπου το βόρειο μέρος της Κύπρου το κατέλαβαν οι Τούρκοι.
Ο Ιωαννίδης αμαύρωσε την προσπάθεια Παπαδόπουλου και έδωσε οριστικό τέλος στην δικτατορία.
Τον Αύγουστο του 1974 σχημάτισε κυβέρνηση εθνικής ενότητας ο Κωνσταντίνος Καραμανλής και αυτό ήταν το οριστικό τέλος της 7ετίας.
Ο Παπαδόπουλος ιστορικά μπορεί να χρησιμοποίησε ενίοτε σκληρές μεθόδους για να αποτρέψει την κομουνιστοποίηση της Ελλάδος, αλλά αποδεικνύεται ιστορικά ότι αυτός ήταν κύριος στόχος του να αποτρέψει την κομουνιστοποίηση της Ελλάδος.
Η ιστορία έχει γραφεί και δεν επιχειρούμε καμία ιστορική υπέρβαση.
Ο Παπαδόπουλος ξεκίνησε ως πραξικοπηματίας μεταβατικά με στόχο να εγκαθιδρύσει την δημοκρατία αλλά η εξέγερση του πολυτεχνείου και βεβαίως η Κύπρος ήσαν στίγματα που έπληξαν την ιστορική παρακαταθήκη που επιχείρησε να αφήσει ο Παπαδόπουλος.
Το αν Έλληνες έπρεπε να αποτρέψουν την κομουνιστοποίηση της χώρας ή όχι ο καθένας έχει κρίση και μπορεί να εξάγει τα συμπεράσματα του.
Ο δικτάτορας Παπαδόπουλος παρέδωσε χρέος 10% και έφθασε επί "δημοκρατίας" 180%
Το χρέος μόνο αυξάνεται, αν παρακολουθήσει κανείς την πορεία του ελληνικού χρέους από το 1970 έως το 2016 εξάγει το ασφαλές συμπέρασμα ότι το χρέος αυξάνεται.
Το ελληνικό χρέος από το 10% μεσοσταθμικά που ήταν το 1970 επί δικτατορίας Παπαδόπουλου θα αναρριχηθεί στο 182% με το τρίτο πρόγραμμα που υπέγραψε ο Αριστερός Τσίπρας ο τωρινός έλληνας πρωθυπουργός.
Η μόνη περίοδος όπου υπήρξε εμφανής ανακοπή της συνεχούς ανοδικής πορείας του χρέους ήταν το 2012 λόγω του PSI+ και μόνο προσωρινά γιατί η σύναψη νέων δανείων αύξησε εκ νέου το ελληνικό χρέος.
Η σύγκριση πρέπει να ξεκινήσει από το 1970 γιατί υπήρχαν στατιστικά στοιχεία επαρκή και έχει αναγνωριστεί ότι επί δικτατορίας η Ελλάδα είχε το χαμηλότερο χρέος στην νεότερη ιστορία της.
Η δικτατορία της περιόδου 1967 με 1974 είχε μεσοσταθμική ανεργία 51,5 χιλιάδες δηλαδή ήταν κατά 96% χαμηλότερη σε σχέση με το 2015 την σημερινή Ελλάδα.
Πόσοι ήταν οι δημόσιοι υπάλληλοι την περίοδο της δικτατορίας;
Το 1970 οι δημόσιοι υπάλληλοι ήταν 106 χιλιάδες ενώ οι υπάλληλοι τραπεζών και δημοσίων επιχειρήσεων ήταν 47 χιλιάδες.
Αυτά για την ιστορία.
bankingnews.gr
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου