ΤΟ "ΜΑΝΙΦΕΣΤΟ ΑΝΤΙΚΑΤΑΣΤΑΣΗΣ" ΤΟΥ BRENΤON TARRANT

Σε ένα μανιφέστο 75 σελίδων που είχε αναρτήσει ηλεκτρονικά ο μακελάρης της Νέας Ζηλανδίας Brenton Tarrant με τίτλο "The Great Replacement"  "H Μεγάλη Αντικατάσταση", αναλύει τους λόγους της πράξης του με αναφορές στο μεταναστευτικό,  την 11χρονη Ebba Åkerlund, τους Οθωμανούς  και την επιστροφή της Κωνσταντινούπολης και της Αγίας Σοφίας στους Χριστιανούς





Στο πολυσέλιδο μανιφέστο του που γράφτηκε από τον Απρίλιο  έως τον Μάιο του 2017 ο Tarant εξηγεί πως το γεγονός που έπαιξε καθοριστικό ρόλο στην ενεργοποίησή του ήταν  η τρομοκρατική επίθεση στη Στοκχόλμη στις 7 Απριλίου 2017 και η Ebba Akerlund ... 
Η Ebba περπατούσε για να συναντήσει τη μητέρα της μετά το σχολείο όταν δολοφονήθηκε από έναν ισλαμιστή επιτιθέμενο ", έγραψε.



Η Ebba ήταν το 11χρονο κωφάλαλο κορίτσι που ήταν ένας από τους πέντε ανθρώπους που σκοτώθηκαν όταν ο 39χρονος Ουζμπέκος αιτητής άσύλου και  φανατικός ισλαμιστής του ISIS Rakhmat Akilov απήγαγε ένα φορτηγό και σκόπιμα το οδήγησε πάνω στο πλήθος κατά μήκος του Drottninggatan προτού το συντρίψει σε ένα πολυκατάστημα του Åhléns στις 7 Απριλίου 2017.
 Ο Tarant είπε ότι το έκανε κυρίως ως  εκδίκηση για την Ebba Akerlund .. Ήταν το κορίτσι  που είχε σκοτωθεί από έναν μουσουλμανικό εξτρεμιστή με το αρκουδάκι ακόμα στην αγκαλιά του στο δρόμο

Σύμφωνα με το The Unz Review, η Ebba περπατούσε από το σχολείο όταν βρέθηκε μέσα τον πανικό που ακολούθησε όταν ο Akilov οδήγησε το φορτηγό μέσω μιας από τις πιο πολυσύχναστες εμπορικές περιοχές της Σουηδικής πρωτεύουσας. Η οικογένειά της δήλωσε ότι γνώριζε καλά τη διαδρομή και θα έπαιρνε συνήθως το λεωφορείο από το σχολείο στην κεντρική Στοκχόλμη, πριν μεταβεί στο μετρό και θα συνέχιζε στο σπίτι με τα πόδια.

Στη συνέχεια, ξεκίνησαν μια απελπιστική καμπάνια μέσω των κοινωνικών μέσων ενημέρωσης με την ελπίδα ότι κάποιος θα βρει την κόρη τους, μοιράζοντας την εικόνα της σε διάφορες πλατφόρμες. Ωστόσο, μια μέρα αργότερα τους είπαν από την αστυνομία ότι η 11χρονη ήταν ένας από τους πέντε ανθρώπους που είχαν πεθάνει στην επίθεση.


Σε μια δήλωση που κυκλοφόρησε μετά την επιβεβαίωση της είδησης για το θάνατό της, η οικογένειά της είπε: "Με όλη μας την καρδιά ευχαριστούμε τον σουηδικό λαό για όλη τη ζεστασιά και την αγάπη που μας δώσατε σε μια περίοδο απελπισίας και πόνου. Τώρα χρειαζόμαστε ήσυχία για να επεξεργαστούμε τη θλίψη μας και ζητάμε την κατανόησή σας διότι πρέπει να το κάνουμε ειρηνικά ".


Rakhmat Akilov



Ο Ρακμάτ Ακίλοφ, ήταν ένας αποτυχημένος Ουζμπέκος αιτών άσυλο που είχε υποσχεθεί υπακοή στον Daes. Καταδικάστηκε για πέντε κατηγορίες "τρομοκρατικών εγκλημάτων με δολοφονία" από το Πρωτοδικείο της Στοκχόλμης
Στους αξιωματικούς της απέλασης που τον αναζήτησαν ο  Ακίλοφ είπε πως σχεδίασε την επίθεση ως εκδίκηση για το "βομβαρδισμό στη Συρία". Είπε επίσης ότι ήταν υποστηρικτής του ISIS και υποστήριξε την εξτρεμιστική ομάδα Hizb-ut-Tahrir.
Αργότερα καταδικάστηκε σε ισόβια  - στη Σουηδία, μια ισόβια κάθειρξη ισοδυναμεί με 16 χρόνια στη φυλακή - απέλαση από τη χώρα και απαγόρευση επιστροφής


Ο Tarrant, ανέφερε επίσης στο μανιφέστο του γιατί επέλεξε το Christchurch της Νέας Ζηλανδίας για την επίθεση. Είπε: "Μια επίθεση στη Νέα Ζηλανδία θα τραβούσε την προσοχή στην αλήθεια της επίθεσης στον πολιτισμό μας, ότι δεν υπάρχει ασφαλής χώρος στον κόσμο, γιατί οι εισβολείς βρίσκονταν σε όλες τις χώρες μας, ακόμη και στις πιο απομακρυσμένες περιοχές του κόσμου και ότι δεν υπήρχε τόπος να πάει που να ήταν ασφαλής και απαλλαγμένος από τη μαζική μετανάστευση ».


Οι στόχοι του "Μανιφέστου Αντικατάστασης"



Το πολυσέλιδο Μανιφέστο του Brenton Tarrant στρέφεται κατά της μετανάστευσης και του Ισλαμισμού, ενώ στοχοποιεί  τους υποστηρικτές της παγκοσμιοποίησης  όπως την καγκελάριο Anglea Merkel, το δήμαρχο του Λονδίνου Sadiq Khan και τον Τούρκο Πρόεδρο Recep Tayyip Erdoğan.

Στη μανιφέστο του ο Ταραντ καλεί τους χρήστες να δολοφονούν πολιτικούς, τους οποίους ονομάζει "εχθρούς" των ευρωπαϊκών εθνών, και περιγράφει τον Πρόεδρο της Τουρκίας ως «ηγέτη του μεγαλύτερου ισλαμικού οργάνου στην Ευρώπη» Κατηγορεί επίσης το δήμαρχο του Λονδίνου ότι είναι «Πακιστανός μουσουλμανικός εισβολέας» που θέλει να αντικαταστήσει τον βρετανικό λαό στο Ηνωμένο Βασίλειο με μουσουλμάνους.


Οι αναφορές σε Κωνσταντινούπολη και Αγία Σοφία

Στη 28η σελίδα του μανιφέστου του, αναφέρεται στην Τουρκία, λέγοντας: "Έρχομαι στην Κωνσταντινούπολη και θα καταστρέψουμε κάθε τζαμί και κάθε μιναρέ στην πόλη. Η Αγία Σοφία θα απελευθερωθεί από τους μιναρέδες και η Κωνσταντινούπολη θα έχει δικαίωμα δικαιοσύνης για άλλη μια φορά ».





«Προς τους Τούρκους

Μπορείτε να ζείτε ειρηνικά στα δικά σας εδάφη και δε θα σας βρει κακό.
Στην ανατολική πλευρά του Βοσπόρου.

Αλλά αν τολμήσετε να ζήστε σε ευρωπαϊκά εδάφη, οπουδήποτε δυτικά του Βοσπόρου, θα σας σκοτώσουμε και θα σας διώξουμε σαν κατσαρίδες από τα εδάφη μας.

Ερχόμαστε να πάρουμε τη Κωνσταντινούπολη και θα καταστρέψουμε κάθε τζαμί και μιναρέ στην πόλη.

Η Αγία Σοφία θα ελευθερωθεί από μιναρέδες και η Κωνσταντινούπολη θα είναι και πάλι δικαιωματικά χριστιανική.


Τρέξτε πίσω στα εδάφη σας, όσο έχετε ακόμη τη δυνατότητα».


Οι επιγραφές στο όπλο του Brenton Tarrant και οι αναφορές στην ιστορία



Oι επιγραφές που υπήρχαν στο τροποποιημένο ημιαυτόματο πυροβόλο όπλο τύπου AR-15 του Tarrant αφορούν σε
Ιστορικά ονόματα ή ημερομηνίες που σχετίζονται με νίκες του Χριστιανισμού απέναντι στο μουσουλμανικό κόσμο
«Here’s Migration compact» στο Παγκόσμιο Σύμφωνο για τη Νομιμοποίηση της Μετανάστευσης του ΟΗΕ που προωθήθηκε μετά την έναρξη της προσφυγικής κρίσης στη Μέση Ανατολή το 2016. 
«14 words» - 14 λέξεις και στο βιβλίο «Mein Kampf» (ελλ. «Ο Αγών μου») του Αδόλφου Χίτλερ


 «Vienna 1683» - Η δεύτερη πολιορκία της Βιέννης

Η δεύτερη πολιορκία της Βιέννης από τους Τούρκους ήταν σημαντικός σταθμός στην γεωπολιτική εξέλιξη της Ευρώπης. Η Βιέννη πολιορκήθηκε από τους Τούρκους και γλύτωσε κυριολεκτικά την τελευταία στιγμή ως από θαύμα, ενώ η επίθεση των Ουσάρων του Γιάν Σομπιέσκι απέκρουσε τους Μωαμεθανούς και τους έτρεψε σε φυγή.

Η πολιορκία ξεκίνησε στις 14 Ιουλίου με την άφιξη των Τούρκων και περιέσφυξαν την πόλη από Νότο, Δύση και Βορά. Έστησαν τα κανόνια και έστειλαν μαντάτο να αλλαξοπιστήσουν οι πολιορκημένοι. Οι κάτοικοι της Βιέννης αρνήθηκαν και απάντησαν ότι θα πολεμήσουν μέχρι τέλους. Οι Τούρκοι άρχισαν να λεηλατούν και να πυρπολούν τα περίχωρα σφίγγοντας τον κλοιό όλο και περισσότερο. Οι κανονιοβολισμοί άρχισαν από την πρώτη μέρα κιόλας.


Στις 17 Ιουλίου έκαναν την πρώτη επιδρομή, η οποία αναχαιτίστηκε. Ένα μέρος της πόλης λεηλατήθηκε. Δύο μέρες αργότερα ακολούθησε και δεύτερη επίθεση. Η πολεμική τακτική των Τούρκων στις πολιορκίες ήταν να σκάβουν υπόγεια λαγούμια μέχρι κάτω από τα θεμέλια των τειχών και να τα ανατινάζουν. Είχαν μαζί τους 5.000 λαγουμιτζήδες. Έσκαβαν και χαρακώματα και είχαν φτάσει είκοσι μέτρα μπροστά από τα τείχη. Στις 23 Ιουλίου άρχισαν τις ανατινάξεις και τις επιθέσεις. Οι πολιορκημένοι απέκρουσαν συνολικά πενήντα εφόδους, στις οποίες οι Τούρκοι χύνονταν ποτάμι, προξενώντας μεγάλες ζημιές και απώλειες στους αμυνομένους. Οι κάτοικοι της Βιέννης αφουγκράζονταν τις αξίνες των Τούρκων και όταν έφθαναν σε αρκετή απόσταση από τα τείχη, έσκαβαν και αυτοί από την μέσα μεριά, με αποτέλεσμα να συναντιώνται στα υπόγεια λαγούμια και να γίνεται και εκεί μάχη. Η σπουδαιότερη επιτυχία αυτής της αμυντικής τέχνης ήταν η ανακάλυψη ενός λαγουμιού και η απόσβεση του αναμμένου φιτιλιού λίγα μόλις εκατοστά πριν η φλόγα φτάσει στο μπαρούτι. Τελικά οι Τούρκοι έλυσαν την πολιορκία μετά τις επιτυχίες του Πολωνού Γιαν Σομπέσκι που στην ουσία έσωσε την Ευρώπη απο το Ισλάμ, στις 12 Σεπτεμβρίου και αποχώρησαν.

«Tours 732» - Η μάχη της Τουρ ή μάχη του Πουατιέ

Η μάχη του Πουατιέ (732) ή μάχη της Τουρ (όπως είναι επίσης γνωστή) ήταν μια μάχη μεταξύ των ενωμένων δυνάμεων των Φράγκων και των Βουργουνδών υπό την ηγεσία του Κάρολου Μαρτέλου ενάντια στους Άραβες υπό τον Αμπντούλ Ραχμάν Ιμπίν Αλ Γκαφίκι που ήδη είχαν προωθηθεί και καταλάβει την Ισπανία. Η μάχη έληξε με νίκη των πρώτων.

Για την ακρίβεια, η μάχη διεξήχθη μεταξύ των πόλεων Τουρ και Πουατιέ και αποτελεί ορόσημο για την ευρωπαϊκή μεσαιωνική ιστορία, καθώς αυτή έκρινε την αποσόβηση του κινδύνου από την αραβική εξάπλωση στην Δυτική Ευρώπη. Ο Κάρολος, νικώντας κατά κράτος την αραβικό στρατό και διακόπτοντας την αραβική προέλαση στην καρδιά του δυτικού ευρωπαϊκού μεσαιωνικού χώρου, εδραίωσε την ισχύ του και αποκλήθηκε Μαρτέλος, δηλ. σφυροκόπος, από το ανελέητο σφυροκόπημα των αντιπάλων του.


Ο δράστης μετέδωσε απευθείας το βίντεο του μακελειού στο Facebook, ενώ πριν την επίθεση φέρεται να είχε αναρτήσει στο Διαδίκτυο ένα μανιφέστο στο οποίο επιτιθόταν εναντίον των «εχθρών της λευκής φυλής», ανάμεσα σε αυτούς και οι Τούρκοι.

«John Hunyadi» - Ιωάννης Ουνιάδης


Σημείωσε σημαντικές επιτυχίες ενάντια στα Οθωμανικά στρατεύματα που λεηλατούσαν τις νότιες παραμεθόριες επαρχίες γύρω στο 1440. Αν και νικήθηκε στη Μάχη της Βάρνας το 1444 και στη δεύτερη μάχη του Κοσσυφοπεδίου το 1448, η επιτυχημένη του «Μακρά εκστρατεία» στον Αίμο το 1443-44 και η υπεράσπιση του Βελιγραδίου το 1456 κατά των στρατευμάτων που οδηγούσε προσωπικά Σουλτάνος καθιέρωσε τη φήμη του ως μεγάλου στρατηγού.


Οι αναφορές στην Ελληνική Επανάσταση



«Tourkofagos» - Τουρκοφάγος

Αναφορά γίνεται στον ήρωα της ελληνικής επανάστασης του 1821 Νικήτα Σταματελόπουλο, γνωστότερου ως Νικηταρά του «Τουρκοφάγου» ,που υπήρξε ένα από τα πιο δραστήρια μέλη της Φιλικής Εταιρείας. Με την έκρηξη της Επανάστασης, στην πρώτη Μάχη που δόθηκε στο Βαλτέτσι της Αρκαδίας στις 12 και 13 Μαΐου του 1821 (είχε προηγηθεί μια συμπλοκή στο Λεβίδι τον Απρίλιο), ο Νικηταράς, που κρατούσε με 200 άντρες τα Άνω Δολιανά, κατάφερε να αποκρούσει χιλιάδες Τούρκους που επιτίθεντο με πυροβολικό. Οι άντρες του του έδωσαν το προσωνύμιο «Τουρκοφάγος» διότι σκότωσε πολλούς εχθρούς σε εκείνη τη μάχη.

 «1571 Lepanto» - H μάχη της Ναυπάκτου


Η Ναυμαχία της Ναυπάκτου (ιταλ. Battaglia di Lepanto) είναι μια από τις σημαντικότερες ναυμαχίες στην παγκόσμια ιστορία. Με την ονομασία Ναυμαχία της Ναυπάκτου παρέμεινε στην ιστορία η ναυμαχία που έλαβε χώρα στις 7 Οκτωβρίου του 1571, αφ' ενός μεν μεταξύ των ενωμένων στόλων της Ισπανίας, της Βενετίας, της Γένουας, των Ιπποτών της Μάλτας, του δουκάτου της Σαβοΐας, του δουκάτου του Ουρμπίνο, του μεγάλου δουκάτου της Τοσκάνης και του Πάπα υπό την ονομασία Lega Santa (Ιερή Ένωση), αφ' ετέρου δε του ενιαίου στόλου της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, στην είσοδο του Κορινθιακού Κόλπου -κοντά στις νήσους νότιες Εχινάδες και στο Ακρωτήριο Σκρόφα. Η ονομασία της, δε, προήλθε όχι από την πόλη της Ναυπάκτου, αλλά από την ονομασία (θέση) του Κόλπου που έγινε η ναυμαχία, επειδή τότε ολόκληρος ο Κόλπος ονομαζόταν από τους Ενετούς «Κόλπος της Ναυπάκτου». Οι Δυτικοί ιστορικοί χρησιμοποιούν την ονομασία Ναυμαχία του Λεπάντο (Naval Battle of Lepanto) από το μεσαιωνικό όνομα της πόλης.





Το μακελειό στη Νέα Ζηλανδία 








Σχόλια

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ