Ηταν 6 Φεβρουαρίου του 1981, όταν έφυγε απο τη ζωή η βασίλισσα Φρειδερίκη, σύζυγος του βασιλέως Παύλου Α. Η Φρειδερίκη, Λουίζα, Τύρα, Βικτώρια, Μαργαρίτα, Σοφία, Καικιλία, Όλγα, Ισαβέλλα, Χριστίνα γεννήθηκε στις 18 Απριλίου 1917 στον μεσαιωνικό πύργο Μπλάνκεμπουργκ της Γερμανίας.
Ήταν κόρη του Δούκα του Μπραουνσβάιχ Ερνέστου Αυγούστου Γ', αρχηγού του Οίκου του Ανοβέρου και της πριγκίπισσας Βικτώριας Λουίζας της Πρωσίας, μοναχοκόρης του Γερμανού αυτοκράτορα Γουλιέλμου Β' και της Αυγούστας Βικτωρίας του Σλέσβιχ-Χολστάιν.
Η Φρειδερίκη έφερε τους τίτλους: Πριγκίπισσα του Ανοβέρου, Πριγκίπισσα της Μεγάλης Βρετανίας και Ιρλανδίας και Δούκισσα του Μπραουνβάιχ.
Μεγάλωσε στην Αυστρία και έκανε κολεγιακές σπουδές στο Λονδίνο και τη Φλωρεντία. Στις 27 Σεπτεμβρίου 1937 μνηστεύτηκε τον θείο της και τότε διάδοχο του ελληνικού θρόνου πρίγκηπα Παύλο, τον οποίο και παντρεύτηκε στις 9 Ιανουαρίου 1938.
Από τον γάμο αυτό γεννήθηκαν τρία παιδιά: Η Πριγκίπισσα Σοφία (γεν. 2 /11/1938), νυν Βασίλισσα της Ισπανίας. Ο Πρίγκηπας Κωνσταντίνος (γεν. 2/6/1940), μετέπειτα Βασιλεύς των Ελλήνων ως Κωνσταντίνος Β' και σήμερα τέως Βασιλεύς των Ελλήνων και η Πριγκίπισσα Ειρήνη (γεν. 11/5/1942).
Με την άφιξή της στην Ελλάδα, η Φρειδερίκη επιδόθηκε σε φιλανθρωπικές δραστηριότητες. Ίδρυσε τη «Φανέλα του Στρατιώτου», μέσω της οποίας έστειλε 127.000 δέματα στον μαχόμενο ελληνικό στρατό (1940-1941).
Τον Απρίλιο του 1941 και προτού εισέλθουν τα γερμανικά στρατεύματα στην Αθήνα, μαζί με τη βασιλική οικογένεια ακολούθησε την κυβέρνηση του Εμμανουήλ Τσουδερού, αρχικά στην Κρήτη και στη συνέχεια στο εξωτερικό (Αίγυπτο και Νότιο Αφρική).
Επανήλθε στην Ελλάδα με όλη τη βασιλική οικογένεια στις 27 Σεπτεμβρίου 1946, μετά το δημοψήφισμα της 1ης Σεπτεμβρίου 1946, που αποκατέστησε τον Γεώργιο Β' στο θρόνο του. Η προτεστάντισσα Φρειδερίκη ασπάσθηκε το Ορθόδοξο Χριστιανικό Δόγμα και βαπτίστηκε τον Φεβρουάριο του 1947. Μετά τον θάνατο του Γεωργίου Α' και την ανάρρηση στο θρόνο του Παύλου (1 Απριλίου 1947), ονομάστηκε Βασίλισσα των Ελλήνων και διαδραμάτισε αποφασιστικό ρόλο στο πλευρό του συζύγου της.
Κατά τη διάρκεια του Εμφυλίου Πολέμου (1946-1949) επέδειξε σημαντική δραστηριότητα, τόσο με τις επισκέψεις της στις πολεμικές ζώνες, όσο και με το φιλανθρωπικό της έργο.
Οι Παιδουπόλεις για τα παιδιά
Προκάλεσε τη μήνη της Κομμουνιστικής Αριστεράς με την ίδρυση των «Παιδοπόλεων», όπου φιλοξενούνταν ορφανά του Εμφυλίου και παιδιά φτωχών οικογενειών, αλλά και επαναπατριζόμενα ορφανά του «Παιδομαζώματος». Υπολογίζεται ότι 33.000 παιδιά φιλοξενήθηκαν στις 53 «Παιδοπόλεις» της Φρειδερίκης, που τους παρείχαν τροφή, διαμονή και εκπαίδευση.
Η Φρειδερίκη έσωσε χιλιάδες Ελληνόπουλα από την αρπαγή μέσα από τις αγκαλιές των μανάδων τους και την μεταφορά τους στους «σοσιαλιστικούς παραδείσους», προκειμένου να γίνουν γενίτσαροι και να επιστρέψουν κάποια ημέρα στην πατρίδα, για να κατασφάξουν τους Έλληνες!
Πριν την αποφασιστική παρέμβαση της βασίλισσας, είχαν απαχθεί 28.000 παιδιά!
Τα παιδιά αυτά μεταφέρθηκαν στις «Παιδουπόλεις», όπου μπόρεσαν να επιβιώσουν και να μεγαλώσουν με ασφάλεια.
Συγκλονιστική ήταν η έκκλησή της από ραδιοφώνου, με την οποία απευθυνόταν στους αρχηγούς των τότε 59 κρατών-μελών του ΟΗΕ ζητώντας την παρέμβασή τους για την επιστροφή των ελληνοπαίδων που είχαν αρπαχτεί από τους συμμορίτες:
ΤΟ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΝ ΠΡΟΣΚΛΗΤΗΡΙΟΝ
«Όπως οι περισσότερο από Σας, που ζείτε μια ευτυχισμένη οικογενειακή ζωή, εόρτασα κι εγώ τα Χριστούγεννα με τα παιδιά μου. Το χαρούμενο γέλιο τους αντηχεί ακόμη στ’ αυτιά μου. Αυτό σκέπτομαι τις άλλες εκείνες Ελληνίδες μητέρες των οποίων τα παιδιά άρπαξαν οι κομμουνιστικές συμμορίες και τα τράβηξαν δια της βίας στις χώρες που βρίσκονται πίσω από το σιδηρούν Παραπέτασμα.
Εν ονόματι ολόκληρου του Έθνους και ειδικότερα εν ονόματι των οικογενειών που επλήγησαν ζητώ σήμερα από τον πολιτισμένο κόσμο: ″Προσευχηθείτε μαζί μου για την τύχη αυτών των 28.000 απαχθέντων παιδιών″. Οι μητέρες τους έρχονται σε μένα και μου ζητούν βοήθεια. Είδα το απελπισμένο βλέμμα τους και άκουσα τους σπαρακτικούς λυγμούς των. Μαζί με τις σπαραγμένες αυτές καρδιές και τις αδειανές τους αγκαλιές στρέφομαι προς όλους σας σήμερα και σας παρακαλώ εν ονόματι του Θεού και εν ονόματι των παιδιών σας: ″Βοηθήστε με να ξυπνήσω τη συνείδηση του κόσμου, προσθέστε την φωνή σας στην δική μας για να επιστρέψουν τα παιδιά αυτά στην αγκαλιά των μητέρων των″. Πάρα πολύ καιρό ο πολιτισμένος κόσμος έμεινε βουβός. Η σιωπή μπροστά σε τέτοιο κτύπημα ενισχύει περισσότερο το έγκλημα και μας μεταβάλλει όλους σε συνένοχους.
Λησμονήσατε ότι προ λίγων ετών ακόμη η τύχη ενός μικρού αγοριού ονόματι Λίντμπεργκ συγκλόνισε ολόκληρη την ανθρωπότητα; Στην Ελλάδα θρηνούμε για την τύχη 28.000 μικρών ″Λίντμπεργκ″. Η μοίρα τους δεν είναι λιγότερο τραγική. Όχι μόνον σωματικώς ξεριζώθηκαν από του γονείς τους και από το αγαπημένο περιβάλλον τους, αλλά οι αθώες μικρές ψυχές τους συστηματικώς δηλητηριάζονται εναντίον των γονέων τους, της χώρας τους και του Θεού μας.
Τα Χριστούγεννα αυτά καμία στοργική μητέρα δεν τους διηγήθηκε την ιστορία του γελαστού Θείου Βρέφους. Κανένα μήνυμα αγάπης δεν θα φθάσει σ’ αυτά στα στρατόπεδα συγκέντρωσης πίσω από το σιδηρούν Παραπέτασμα. Αυτά όμως περιμένουν να τα σώσουμε εμείς όλοι οι οποίοι πιστεύουμε ακόμη και έχουμε πίστη στα λόγια του Ιησού Χριστού όταν έλεγε: ″Άφετε τα παιδιά έλθειν προς Με, αυτών γαρ εστίν η Βασιλεία των Ουρανών!».
Στην κεντρική πλατεία της Κόνιτσας επί σειρά ετών βρισκόταν άγαλμα (γλυπτό σύμπλεγμα) της Βασίλισσας Φρειδερίκης το οποίο «ξηλώθηκε» το 1971 από την Δικτατορία των Συνταγματαρχών και μέχρι σήμερα είναι αποθηκευμένο σε αποθήκη του Δήμου Κόνιτσας, στο Κέντρο Παιδικής Μέριμνας.
Το άγαλμα αυτό, έργο του γλύπτη Μιχάλη Τόμπρου, καθηγητή της Ανωτάτης Σχολής Καλών Τεχνών και Ακαδημαϊκού είχε στηθεί στην πλατεία της πόλης από τις Ένοπλες Δυνάμεις, μετά τον Εμφύλιο Πόλεμο, για να τιμήσει την επίσκεψη της Βασίλισσας Φρειδερίκης στην Κόνιτσα στις 7 Ιανουαρίου 1948, μία ημέρα μόλις μετά την λήξη των μαχών (που ξεκίνησαν τα ξημερώματα των Χριστουγέννων του 1947) και με συνθήκες ακόμη επικίνδυνες (μία κίνηση που έδειξε το θάρρος της αείμνηστης Βασίλισσας και έδωσε το παράδειγμα σε πολλούς φοβισμένους πολιτικούς τότε).
Μια δυναμική προσωπικότητα
Ισχυρή προσωπικότητα, η Φρειδερίκη είχε ενεργό ρόλο στην πολιτική, προκαλώντας τριβές, που συχνά κατήγγειλαν ο Τύπος και τα κόμματα, τόσο με πολιτικούς του συντηρητικού χώρου, όπως ο Παπάγος και ο Καραμανλής (ρήξη με το Παλάτι και φυγή του στο Παρίσι το 1963), όσο και του κεντρώου χώρου, όπως ο Γεώργιος Παπανδρέου. Μετά τον θάνατο του βασιλιά Παύλου στις 6 Μαρτίου 1964, δεν περιορίσθηκε στο ρόλο της βασιλομήτορος, αλλά με την ομάδα των έμπιστων αυλικών της επηρέαζε σε σημαντικό βαθμό τον νεαρό βασιλιά Κωνσταντίνο.
Μετά το αποτυχημένο αντικίνημα του Κωνσταντίνου (13 Δεκεμβρίου 1967) για την ανατροπή της δικτατορίας, ακολούθησε τη βασιλική οικογένεια στο εξωτερικό. Παρέμεινε και μετά τη μεταπολίτευση, αφού ο ελληνικός λαός με συντριπτική πλειοψηφία στο δημοψήφισμα της 8ης Δεκεμβρίου 1974 κατάργησε τη μοναρχία. Τα τελευταία χρόνια της ζωής της ασχολήθηκε με τον μυστικισμό και τις θρησκείες της Ανατολής, πραγματοποιώντας πολλά ταξίδια στην Ινδία.
* Στο βιβλίο της Βασίλισσας Φρειδερίκης Μέτρον Κατανοήσεως περιγράφεται η ακόλουθη στιχομυθία μεταξύ του Βασιλέως Παύλου και της ίδιας σε μία επίσκεψη που πραγματοποίησαν στην Ινδία.Κεφάλαιο - Διεθνείς Δεσμοί, σελίδα 261
....Γυρίσαμε ξυπόλητοι το Ταζ Μαχάλ, ο ένας στο πλευρό του άλλου . «Θα χτίσης ένα μνημείο σαν κι αυτό όταν πεθάνω;» ρώτησα αστειευόμενη τον Παύλο.
«Ασφαλώς όχι. Όσο όμορφο κι αν είναι το μνημείο τούτο, εμείς θέλομε να μείνωμε κάτω από τον ανοικτό ουρανό, στο Τατόι, για να μπορούν τα ελάφια να περπατούν επάνω από μας και τα αγριολούλουδα ν' ανθίζουν την άνοιξι.»
«Συμφωνώ»...
Η βασίλισα Φρειδερίκη, πέθανε από καρδιακή προσβολή στα ανάκτορα Θαρθουέλα της Μαδρίτης στις 6 Φεβρουαρίου 1981, κατά τη διάρκεια εγχείρισης καταρράκτη ή ανόρθωσης βλεφαρίδων, όπως έγραψαν οι Τάιμς της Νέας Υόρκης.
Η σορός της με άδεια της κυβέρνησης Ράλλη μεταφέρθηκε και τάφηκε στο Κτήμα Τατοΐου στις 12 Φεβρουαρίου 1981. Την κηδεία παρακολούθησαν η οικογένεια της, εστεμμένοι και περίπου 3.000 φιλοβασιλικοί.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου