ΣΥΝΘΗΚΗ ΤΟΥ NEUILLY 1919



Στις 15/27 Νοεμβρίου 1919, υπογράφεται η Συνθήκη του Νεϊγύ,  στην ομώνυμη πόλη της Γαλλίας, μεταξύ των Συμμάχων (Αντάντ) και της Βουλγαρίας. Με αυτή καθορίζονται τα σύνορα της Βουλγαρίας με τους γείτονές της, μεταρρυθμίζονται τα σύνορα υπέρ της Ελλάδας στην περιοχή Παρανεστίoυ Δράμας (Μπούκα) και παραιτείται η Βουλγαρία από τη Μεσημβρινή Θράκη. 


  • ΣΥΝΘΗΚΗ ΤΟΥ NEUILLY


Οι Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής, η Βρετανική Αυτοκρατορία, η Γαλλία, η Ιταλία και η Ιαπωνία,
Αυτές οι εξουσίες περιγράφονται στην παρούσα Συνθήκη ως οι Κύριες Συμμαχικές και Συνδεδεμένες Δυνάμεις.

Το Βέλγιο, η Κίνα, η Κούβα, η Ελλάδα, η Hedjaz, η Πολωνία, η Πορτογαλία, η Ρουμανία, το Σερβο-Κροατο-σλοβενικό κράτος, το Σιάμ και η Τσεχοσλοβακία,
Αυτές οι Δυνάμεις συνιστούν, με τις προαναφερθείσες Αρχές, τις Συμμαχικές και Συνδεδεμένες Δυνάμεις,

αφενός,

Και η Βουλγαρία,

αφετέρου ·

Ότι, κατόπιν αιτήματος της Βασιλικής Κυβέρνησης της Βουλγαρίας, χορηγήθηκε στη Βουλγαρία στις 29 Σεπτεμβρίου 1918 ανακωχή από τις κύριες δυνάμεις των συμμαχικών και συνεργαζόμενων δυνάμεων προκειμένου να περατωθεί μια συνθήκη ειρήνης και
Ενώ οι Συμμαχικές και Συνδεδεμένες Δυνάμεις επιθυμούν εξίσου ότι ο πόλεμος κατά τον οποίο ορισμένα από αυτά διαδέχθηκαν διαδοχικά, άμεσα ή έμμεσα, κατά της Βουλγαρίας και τα οποία προήλθαν από την κήρυξη πολέμου κατά της Σερβίας στις 28 Ιουλίου 1914 από την Αυστρία-Ουγγαρία και στις εχθροπραξίες που άνοιξε η Βουλγαρία κατά της Σερβίας στις 11 Οκτωβρίου 1915 και διεξήχθη από τη Γερμανία σε συμμαχία με την Αυστρία-Ουγγαρία, την Τουρκία και τη Βουλγαρία, θα πρέπει να αντικατασταθεί από μια σταθερή, δίκαιη και ανθεκτική ειρήνη,
Για το σκοπό αυτό, τα Υψηλά Συμβαλλόμενα Μέρη έχουν ορίσει ως πληρεξουσίους τους:

Ο Πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής:
Ο αξιότιμος κ. Frank Lyon Polk, Υφυπουργός,
Ο αξιότιμος κ. Henry White, πρώην πρέσβης έκτακτης και πληρεξούσιας των Ηνωμένων Πολιτειών στη Ρώμη και στο Παρίσι.
Ο στρατηγός Tasker H.Bliss, στρατιωτικός αντιπρόσωπος των Ηνωμένων Πολιτειών στο Ανώτατο Συμβούλιο του Πολέμου,

Η Αυτού Μεγαλειότητος ο Βασιλιάς του Ηνωμένου Βασιλείου της Μεγάλης Βρετανίας και της Ιρλανδίας και των Βρετανικών Κυριαρχιών πέραν των Θαλασσών, αυτοκράτορας της Ινδίας:
Κ. Cecil Harmsworth, MP, Υφυπουργός Εξωτερικών,
Sir Eyre Crowe, K.C.B., K.C.M.G., πληρεξούσιος Υπουργός, Αναπληρωτής Υφυπουργός Εξωτερικών,
Και
για την κυριαρχία του Καναδά:
Ο Αξιότιμος Sir George Halsey Perley, K.C.M.G., Ύπατος Αρμοστής για τον Καναδά στο Ηνωμένο Βασίλειο.

για την Κοινοπολιτεία της Αυστραλίας:
Ο αξιότιμος αξιότιμος κ. Andrew Fisher, Ύπατος Αρμοστής για την Αυστραλία στο Ηνωμένο Βασίλειο.
για την Ένωση της Νότιας Αφρικής:
Κ. Reginald Andrew Blankenberg, O.B.E., Αναπληρωτής Ύπατος Αρμοστής για την Ένωση της Νότιας Αφρικής στο Ηνωμένο Βασίλειο,

για την κυριαρχία της Νέας Ζηλανδίας:
Ο Αξιότιμος Sir Thomas Mackenzie, Κ.Κ.Μ.Γ., ​​Ύπατος Αρμοστής για τη Νέα Ζηλανδία στο Ηνωμένο Βασίλειο.

για την Ινδία:
Sir Eyre Crowe, K.C.B., K.C.M.G.

Ο Πρόεδρος της Γαλλικής Δημοκρατίας:
Κ. Georges Clemenceau, Πρόεδρο του Συμβουλίου, Υπουργός Πολέμου,
Κ. Stephen Pichon, Υπουργός Εξωτερικών,
Κ. Louis-Lucien Klotz, Υπουργός Οικονομικών ·
Κ. André Tardieu, Γενικός Εισηγητής των Γαλλο-Αμερικανικών Στρατιωτικών Υποθέσεων.
Κ. Jules Cambon, Πρεσβευτής της Γαλλίας.

Η Αυτού Μεγαλειότητα ο Βασιλιάς της Ιταλίας:
Ο αξιότιμος Maggiorino Ferraris, Γερουσιαστής του Βασιλείου.
Ο αξιότιμος κ. Guglielmo Marconi, Γερουσιαστής του Βασιλείου.
Sir Giacomo de Martino, Έκτακτος απεσταλμένος και πληρεξούσιος Υπουργός.

Η Αυτού Μεγαλειότητα ο Αυτοκράτορας της Ιαπωνίας:
Κ. K.Matsui, Έκτακτος και Πληρεξούσιος Πρέσβης της Η.Μ. ο αυτοκράτορας της Ιαπωνίας στο Παρίσι.

Η Αυτού Μεγαλειότητα ο Βασιλιάς των Βελγίων:
Κ. Jules van den Heuvel, έκτακτος απεσταλμένος και πληρεξούσιος υπουργός, υπουργός;
Κ. Rolin-Jaequemyns, μέλος του Ινστιτούτου Ιδιωτικού Διεθνούς Δικαίου, Γενικός Γραμματέας της Βελγικής Αντιπροσωπείας ·

Ο Πρόεδρος της Κινεζικής Δημοκρατίας:
Κ. Vikyuin Wellington Koo;
Κ. Sao-ke Alfred Sze;

Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας της Κούβας:
Ο κ. Rafael Martinez Ortiz, έκτακτος απεσταλμένος και πληρεξούσιος της κυβέρνησης της Κουβανικής Δημοκρατίας στο Παρίσι,

Η Αυτού Μεγαλειότητα ο Βασιλιάς των Ελλήνων:

Κ. Ελευθέριος Βενιζέλος, Πρόεδρος του Υπουργικού Συμβουλίου,
Νίκολας Πολίτης, Υπουργός Εξωτερικών,

Η Αυτού Μεγαλειότητα ο Βασιλιάς του Hedjaz:
Κ. Rustem Haidar;
Ο κ. Abdul Hadi Aouni.

Ο Πρόεδρος της Πολωνικής Δημοκρατίας:
Κ. Ladislas Grabski;
Κ. Stanislas Patek, πληρεξούσιος Υπουργός,

Ο Πρόεδρος της Πορτογαλικής Δημοκρατίας:
Δρ. Affonso Da Costa, πρώην Πρόεδρος του Συμβουλίου Υπουργών.
Κ. Jayme Batalha Reis, πληρεξούσιος Υπουργός,

Η Αυτού Μεγαλειότητα ο Βασιλιάς της Ρουμανίας:
Ο κ. Victor Antonesco, έκτακτος απεσταλμένος και πληρεξούσιος υπουργός της H.M. ο Βασιλιάς της Ρουμανίας στο Παρίσι.
Γενικός Κωνσταντίνος Κοάντα, Διοικητής Σώματος, Α.Δ.Κ. στο βασιλιά, πρώην Πρόεδρο του Συμβουλίου Υπουργών ·

Η Αυτού Μεγαλειότητα ο Βασιλιάς των Σέρβων, οι Κροάτες και οι Σλοβένοι:
Κ. Nicolas P. Pachictch, πρώην Πρόεδρο του Συμβουλίου των Υπουργών ·
Κ. Ante Trumbic, Υπουργό Εξωτερικών;
Ο κ. Ivan Zolger, Διδάκτωρ του Δικαίου.

Η Αυτού Μεγαλειότητα ο Βασιλιάς του Σιάμ:
Η Αυτού Εξοχότητα Πρίγκιπας Χάρον, Έκτακτος Απεσταλμένος και Πληρεξούσιος Υπουργός της Η.Μ. ο βασιλιάς του Σιάμ στο Παρίσι.

Ο Πρόεδρος της Τσεχοσλοβακικής Δημοκρατίας:
Κ. Eduard Benes, Υπουργό Εξωτερικών;
Ο κ. Stephen Osusky, έκτακτος απεσταλμένος και πληρεξούσιος Υπουργός της Τσεχοσλοβακικής Δημοκρατίας στο Λονδίνο,

Βουλγαρία:
Κ. Αλέξανδρος Σταμπολίσκι, Πρόεδρος του Υπουργικού Συμβουλίου, Υπουργός Πολέμου,
Ποιοι, αφού γνωστοποίησαν τις πλήρεις εξουσίες τους, που βρέθηκαν σε καλή και δέουσα μορφή, συμφώνησαν ως εξής:
Από την έναρξη ισχύος της παρούσας Συνθήκης η κατάσταση του πολέμου θα τερματιστεί.
Από τότε και υπό την επιφύλαξη των διατάξεων της παρούσας Συνθήκης, θα υπάρχουν επίσημες σχέσεις μεταξύ των Συμμαχικών και Συνδεδεμένων Δυνάμεων και της Βουλγαρίας.


ΜΕΡΟΣ Ι.
------
Η ΣΥΜΦΩΝΙΑ ΤΟΥ ΛΑΪΚΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ
Τα άρθρα 1 έως 26 και το παράρτημα

[. . . ]
ΜΕΡΟΣ II.
------
ΜΕΡΗ ΤΗΣ ΒΟΥΛΓΑΡΙΑΣ.
------
Άρθρο 27.

Τα σύνορα της Βουλγαρίας καθορίζονται ως εξής:

1. Με το Σερβο-Κροατο-Σλοβενικό Κράτος: [. . . ]

2.Με την Ελλάδα:

Από το σημείο που ορίζεται παραπάνω ανατολικά μέχρι το σημείο όπου φεύγει η λεκάνη απορροής μεταξύ των λεκανών του Μεστά-Καράσου στο νότο και της Μαρίτσας (βόρεια) κοντά στο σημείο 1587 (Δίμπικλι)
τα σύνορα του 1913 μεταξύ Βουλγαρίας και Ελλάδας,

3. Στον Νότο, με εδάφη τα οποία στη συνέχεια αποδίδονται από τις Κύριες Συμμαχικές και Συνδεδεμένες Δυνάμεις:

Από εκεί προς ανατολάς έως το σημείο 1295 που βρίσκεται περίπου 18 χιλιόμετρα δυτικά του Kuchuk-Derbend,
μια γραμμή που θα σταθεροποιηθεί στο έδαφος μετά από τη λεκάνη απορροής μεταξύ της λεκάνης της Μαρίτσας στα βόρεια και των λεκανών του Μεστά-Καράσου και των άλλων ποταμών που ρέουν κατευθείαν στο Αιγαίο προς νότο.
από εκεί προς ανατολάς σε σημείο που θα επιλεγεί στα σύνορα του 1913 μεταξύ Βουλγαρίας και Τουρκίας, περίπου 4 χιλιόμετρα βόρεια του Kuchuk-Derbend,
μια γραμμή που πρέπει να στερεωθεί στο έδαφος ακολουθώντας όσο το δυνατόν περισσότερο τη γραμμή κορυφής που σχηματίζει το νότιο όριο της λεκάνης του πρόσθιο (Dzuma) Suju ·
από εκεί προς βορρά μέχρι το σημείο όπου συναντά τον ποταμό Μαρίτσα,
τα σύνορα του 1913 ·
από εκεί σε ένα σημείο που θα επιλεγεί περίπου 3 χιλιόμετρα κάτω από το σιδηροδρομικό σταθμό του Hadi-K. (Kadikoj),
την κύρια πορεία της Μαρίτσας κατάντη.
από εκεί προς τα βόρεια έως ένα σημείο που θα επιλεγεί στην κορυφή της προεξοχής που σχηματίζεται από τα σύνορα της Συνθήκης της Σόφιας το 1915, περίπου 10 χιλιόμετρα ανατολικά-νοτιοανατολικά του Jisr Mustafa Pasha,
μια γραμμή που θα σταθεροποιηθεί στο έδαφος.
από εκεί προς τα ανατολικά προς τη Μαύρη Θάλασσα,
τα σύνορα της Συνθήκης της Σόφιας, 1915, τότε τα σύνορα του 1913.

4. Η Μαύρη Θάλασσα: [. . . ]

5.Μια Ρουμανία: [. . . ]


 ΜΕΡΟΣ ΙΙΙ.
------

ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ

ΤΜΗΜΑ Ι.
------
ΣΕΡΒ-ΚΡΟΑΤ- ΣΛΟΒΕΝΙΑ.
[. . . ]

ΤΜΗΜΑ II.
------
ΕΛΛΑΔΑ.
------
ΑΡΘΡΟ 42.

Η Βουλγαρία παραιτείται υπέρ της Ελλάδας όλων των δικαιωμάτων και της κυριότητας επί των εδαφών της Βουλγαρικής Μοναρχίας που βρίσκονται εκτός των συνόρων της Βουλγαρίας, όπως ορίζεται στο άρθρο 27, Μέρος ΙΙ («Σύνορα της Βουλγαρίας») και αναγνωρίζεται από την παρούσα Συνθήκη ή από τις Συνθήκες που έχουν συναφθεί με σκοπό την ολοκλήρωση του σημερινού διακανονισμού, ως μέρος της Ελλάδας.


ΑΡΘΡΟ 43.

Μια Επιτροπή αποτελούμενη από επτά μέλη, πέντε που θα διοριστούν από τις κύριες δυνάμεις συνδεδεμένων και συνδεδεμένων, μία από την Ελλάδα και μία από τη Βουλγαρία, θα διοριστεί δεκαπέντε ημέρες μετά την έναρξη ισχύος της παρούσας συνθήκης, για να ανιχνευθεί επιτόπου η συνοριακή γραμμή που περιγράφεται στο Άρθρο 27 παράγραφος 2, Μέρος ΙΙ («Σύνορα της Βουλγαρίας»), της παρούσας Συνθήκης.


ΑΡΘΡΟ 44.

Οι βούλγαροι υπήκοοι που διαμένουν συνήθως στα εδάφη που έχουν εκχωρηθεί στην Ελλάδα θα αποκτήσουν αυτοπροσώπως ελληνική ιθαγένεια και θα χάσουν τη βουλγαρική ιθαγένειά τους.
Βουλγάρων υπηκόων, οι οποίοι όμως κατοικούσαν σε αυτά τα εδάφη μετά την 1η Ιανουαρίου 1913, δεν θα αποκτήσουν ελληνική ιθαγένεια χωρίς άδεια από την Ελλάδα.


ΑΡΘΡΟ 45.

Εντός δύο ετών από την έναρξη ισχύος της παρούσας Συνθήκης, οι Βούλγαροι υπήκοοι ηλικίας άνω των 18 ετών και οι οποίοι διαμένουν συνήθως στα εδάφη που έχουν εκχωρηθεί στην Ελλάδα σύμφωνα με την παρούσα Συνθήκη θα δικαιούνται να επιλέξουν τη βουλγαρική ιθαγένεια.
Η επιλογή του συζύγου θα καλύπτει τη σύζυγό του και η επιλογή από τους γονείς θα καλύπτει τα παιδιά κάτω των 18 ετών.
Τα πρόσωπα που έχουν ασκήσει το ανωτέρω δικαίωμα επιλογής οφείλουν να μεταφέρουν τον τόπο διαμονής τους εντός του επομένου δώδεκα μηνών στο κράτος για το οποίο έχουν επιλέξει.

Θα έχουν το δικαίωμα να διατηρούν την ακίνητη περιουσία τους στην επικράτεια του άλλου κράτους στο οποίο είχαν την κατοικία τους πριν ασκήσουν το δικαίωμά τους να επιλέξουν. Μπορούν να φέρουν μαζί τους την κινητή περιουσία τους κάθε περιγραφής. Δεν μπορούν να τους επιβληθούν εισαγωγικοί ή εξαγωγικοί δασμοί σε σχέση με την απομάκρυνση των εν λόγω περιουσιακών στοιχείων.

ΑΡΘΡΟ 46.

Η Ελλάδα αποδέχεται και συμφωνεί να ενσωματώσει σε μια Συνθήκη με τις Κύριες Συμμαχικές και Συνδεδεμένες Δυνάμεις τις διατάξεις που κρίνουν αναγκαίες από αυτές τις Δυνάμεις για την προστασία των συμφερόντων των κατοίκων του Κράτους αυτού που διαφέρουν από την πλειοψηφία του πληθυσμού στη φυλή, τη γλώσσα ή τη θρησκεία.
Η Ελλάδα αποδέχεται και συμφωνεί να ενσωματώσει σε μια Συνθήκη με τις Κύριες Συμμαχικές και Συνδεδεμένες Δυνάμεις διατάξεις όπως αυτές που δύνανται να κρίνουν αναγκαίες για την προστασία της ελευθερίας διέλευσης και της δίκαιης μεταχείρισης για το εμπόριο άλλων εθνών.


ΑΡΘΡΟ 47.

Η αναλογία και η φύση των χρηματοοικονομικών υποχρεώσεων της Βουλγαρίας, τις οποίες η Ελλάδα θα πρέπει να αναλάβει λόγω της επικράτειας υπό την κυριαρχία της, θα καθοριστεί σύμφωνα με το άρθρο 141, μέρος VIII (Χρηματοοικονομικές ρήτρες), της παρούσας Συνθήκης.
Οι μεταγενέστερες συμφωνίες θα αποφασίσουν όλα τα ζητήματα που δεν αποφασίζονται από την παρούσα Συνθήκη και τα οποία ενδέχεται να προκύψουν από την εκχώρηση της εν λόγω επικράτειας.


ΤΜΗΜΑ III.
------
ΘΡΑΚΗ.
------
ΑΡΘΡΟ 48.

Η Βουλγαρία παραιτείται υπέρ των Κυρίων Συμμαχικών και Συνδεδεμένων Δυνάμεων όλων των δικαιωμάτων και του τίτλου επί των εδαφών της Θράκης που ανήκαν στη Βουλγαρική Μοναρχία και τα οποία βρίσκονται εκτός των νέων συνόρων της Βουλγαρίας όπως περιγράφονται στο άρθρο 27 παράγραφος 3 μέρος ΙΙ της Βουλγαρίας), δεν έχουν ανατεθεί προς το παρόν σε κανένα κράτος.
Η Βουλγαρία αναλαμβάνει την υποχρέωση να αποδεχθεί τη διευθέτηση που έχουν οι Κυριαρχικές Συμμαχικές και Συνδεδεμένες Δυνάμεις όσον αφορά αυτά τα εδάφη, ιδίως όσον αφορά την εθνικότητα των κατοίκων.
Οι κύριες Συμμαχικές και Συνδεδεμένες Δυνάμεις αναλαμβάνουν να εξασφαλίσουν τις οικονομικές διεξόδους της Βουλγαρίας στο Αιγαίο Πέλαγος.
Οι όροι της εγγύησης αυτής θα καθοριστούν σε μεταγενέστερη ημερομηνία.


ΤΜΗΜΑ IV.
------
ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΤΩΝ ΜΕΙΟΝΟΤΗΤΩΝ.
[. . . ]


ΤΜΗΜΑ V.
------
ΓΕΝΙΚΕΣ ΠΡΟΜΗΘΕΙΕΣ.
[. . . ]


ΑΡΘΡΟ 59.

Η Βουλγαρία αναγνωρίζει και αποδέχεται τα σύνορα της Αυστρίας, της Ελλάδας, της Ουγγαρίας, της Πολωνίας, της Ρουμανίας, του Σερβο-Κροατο-Σλοβενικού Κράτους και του Τσεχοσλοβακικού Κράτους, καθώς αυτά τα σύνορα μπορούν να καθορίζονται από τις Κύριες Συμμαχικές και Συνδεδεμένες Δυνάμεις.


ΜΕΡΟΣ IV.
------
ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΕΣ, ΝΑΥΤΙΚΕΣ ΚΑΙ ΑΕΡΟΠΟΡΙΚΕΣ ΡΥΘΜΙΣΕΙΣ.
[. . . ]


ΜΕΡΟΣ V
------
ΥΠΟΤΡΟΦΟΙ ΤΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ ΚΑΙ ΤΩΝ ΤΡΟΜΩΝ.
[. . . ]


ΜΕΡΟΣ VI.
------
ΠΟΙΝΙΚΕΣ ΡΗΤΡΕΣ.
[. . .]
ΜΕΡΟΣ VII.
------
ΑΠΟΖΗΜΙΩΣΗ.
[. . .]

Άρθρο 126.

Η Βουλγαρία αναλαμβάνει την υποχρέωση να επιστρέψει στην Ελλάδα, τη Ρουμανία και το Σερβο-Κροατο-σλοβενικό κράτος αντίστοιχα αρχεία ή αρχεία ή αντικείμενα αρχαιολογικού, ιστορικού ή καλλιτεχνικού ενδιαφέροντος που έχουν αφαιρεθεί από τα εδάφη των χωρών αυτών κατά τη διάρκεια παρόν πολέμα.
Οποιαδήποτε διαφορά μεταξύ των προαναφερθέντων εξουσιών και της Βουλγαρίας ως προς την κυριότητά τους επί τέτοιων άρθρων θα παραπεμφθεί σε διαιτητή που θα διοριστεί από την Διασυνοριακή Επιτροπή και της οποίας η απόφαση θα είναι οριστική.
[. . . ]


ΜΕΡΟΣ VIII.
------
ΧΡΗΜΑΤΟΟΙΚΟΝΟΜΙΚΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ.
[. . . ]


ΜΕΡΟΣ IX.
------
ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΕΣ ΡΥΘΜΙΣΕΙΣ.
[. . . ]


ΜΕΡΟΣ Χ.
------
ΑΕΡΟΠΛΟΙΑ.
[. . . ]
ΜΕΡΟΣ XI.
------
ΛΙΜΕΝΑ, ΝΑΥΤΙΛΙΕΣ ΚΑΙ ΣΙΔΗΡΟΔΡΟΜΙΕΣ.
[. . .]


ΜΕΡΟΣ XII.
------
ΕΡΓΑΣΙΑ.
[. . . ]


ΜΕΡΟΣ XIII.
------
ΔΙΑΦΟΡΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ.
[. . . ]

Άρθρο 296.
[. . . ]
Η παρούσα Συνθήκη, στα γαλλικά, στα αγγλικά και στα ιταλικά, θα επικυρωθεί. Σε περίπτωση απόκλισης, υπερισχύει το γαλλικό κείμενο, εκτός από τα μέρη Ι (Σύμφωνο της Κοινωνίας των Εθνών) και XII (Εργατικό), όπου τα γαλλικά και τα αγγλικά κείμενα έχουν ίση ισχύ.
Η κατάθεση των επικυρώσεων θα γίνει στο Παρίσι το συντομότερο δυνατό.
Οι εξουσίες των οποίων η έδρα της κυβέρνησης βρίσκεται εκτός Ευρώπης θα έχουν το δικαίωμα να ενημερώσουν την κυβέρνηση της Γαλλικής Δημοκρατίας μέσω του διπλωματικού τους εκπροσώπου στο Παρίσι ότι έχει δοθεί η επικύρωσή τους. στην περίπτωση αυτή πρέπει να διαβιβάσουν το έγγραφο επικύρωσης το συντομότερο δυνατό.
Ένα πρώτο πρωτόκολλο για την κατάθεση των επικυρώσεων θα καταρτιστεί μόλις η Συνθήκη επικυρωθεί από τη Βουλγαρία, αφενός, και από τρεις από τις Κύριες Συμμαχικές και Συνδεδεμένες Δυνάμεις, αφετέρου.
Από την ημερομηνία αυτής της πρώτης προφορικής διαδικασίας η Συνθήκη θα τεθεί σε ισχύ μεταξύ των Υψηλών Συμβαλλομένων Μερών που την έχουν επικυρώσει. Για τον καθορισμό όλων των χρονικών περιόδων που προβλέπονται στην παρούσα Συνθήκη, η ημερομηνία αυτή θα είναι η ημερομηνία έναρξης ισχύος της Συνθήκης.
Από κάθε άλλη άποψη, η Συνθήκη θα τεθεί σε ισχύ για κάθε εξουσία κατά την ημερομηνία κατάθεσης της επικύρωσης της.
Η γαλλική κυβέρνηση θα διαβιβάσει σε όλα τα υπογράφοντα εξουσίες ένα επικυρωμένο αντίγραφο των διαδικαστικών πράξεων της κατάθεσης των επικυρώσεων.
Στην πίστη των οποίων οι προαναφερθέντες πληρεξούσιοι υπέγραψαν την παρούσα Συνθήκη.
Έγινε στο Neuilly-sur-Seine, στις είκοσι εβδομάδες Νοεμβρίου, χίλια εννιακόσια δεκαεννέα, σε ένα μόνο αντίγραφο το οποίο θα κατατεθεί στα αρχεία της Γαλλικής Δημοκρατίας και των οποίων τα επικυρωμένα αντίγραφα θα διαβιβαστούν σε καθένα από αυτά τις εξουσίες υπογράφοντος.

(L.S.) Frank L. Polk.

(L.S.) Henry White.
(L.S.) Tasker Η. Bliss.
(L.S.) Cecil Harmsworh.
(L.S.) Eyre Α. Crowe.
(L.S.) George Η. Perley.
(L.S.) Andrew Fisher.
(L.S.) Thomas Mackenzie.
(L.S.) R. Α. Blankenberg.
(L.S.) Eyre Α. Crowe.
(L.S.) G. Clemenceau.
(L.S.) S. Pichon.
(L.S.) L.-L. Klotz.
(L.S.) Andre Tardieu.
(L.S.) Jules Cambon.
(L.S.) Guglielmo Marconi.
(L.S.) G. de Martino.
(L.S.) Κ. Matsui.
(L.S.) J. Van Den Heuvel.
(L.S.) Rolin-Jaequemyns.
(L.S.) Virkyuin Wellington Koo.
(L.S.) Rafael Martinez Ortiz.
(Λ. Σ.) Ελευθέριος Βενιζέλος.
(L.S.) Ν. Πολίτης.
(L.S.) Μ. Rustem Haidar.
(L.S) Aouni Abdul-Hadi.
(L.S.) L. Grabski.
(L.S.) St. Πάτεκ
(L.S.) Affonso Costa.
(L.S) Jayme Batalha Reis.
(L.S.) Nik. Ρ. Patchitch.
(L.S.) Dr. Ante Trumbic.
(L.S.) Dr. Ιβάν Ζολγ.
(L.S.) Charoon.
(L.S.) Dr. Ένβαρντ Μπένες.
(L.S.) Stefan Osusky.

(L.S.) Al. Σταμπόλιϊσκι.



Σχόλια

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ