Σύμφωνα με την εφημερίδα “Ηürryet”
«Τούρκοι αρχαιολόγοι ανακάλυψαν τον τάφο του Αγίου Νικολάου στα αρχαία Μύρα της Λυκίας σημερινό Ντέμρε της νοτιοδυτικής Τουρκίας.
Στην κρύπτη μάλιστα του ναού βρίσκονται τα οστά του, σύμφωνα με ανακοίνωση του Τσεμίλ Καραμπαιράμ, διευθυντή της υπηρεσίας προστασίας μνημείων της επαρχίας της Αττάλειας.
Αν και η λάρνακα (η λειψανοθήκη) δεν έχει ανοιχτεί ακόμα, ο κ. Καραμπαϊράμ θεωρεί βέβαιο ότι περιέχει τα οστά και ότι βρίσκονται εκεί και πουθενά αλλού.
Ο Άγιος Νικόλαος είναι άγιος της Ανατολικής Ορθόδοξης, αλλά και της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας. Έζησε τον 4ο αιώνα μ.Χ. (15 Μαρτίου 270 - 6 Δεκεμβρίου 343) στα Μύρα της Λυκίας, γι' αυτό και αναφέρεται και ως Νικόλαος των Μύρων ή Νικόλαος του Μπάρι στη Δύση, καθώς στο Μπάρι βρίσκονται τα οστά του
Σύμφωνα με σχετικό ρεπορτάζ της γερμανικής εφημερίδας «Die Welt», η ανακάλυψη αυτή, μπορεί να προοιωνίζει καλύτερους καιρούς για τον τουρισμό της περιοχής, λόγω της μείωσης των επισκεπτών στην Τουρκία εξαιτίας των λεκτικών εκτροχιασμών του προέδρου Ερντογαν»
«Οι κάτοικοι όμως του Μπάρι της Ιταλίας έχουν διαφορετική άποψη επί του θέματος. Εδώ και 930 χρόνια, η πόλη αυτή της Απουλίας υπερηφανεύεται ότι τα οστά του φυλάσσονται στην Μητρόπολή της. Στις 9 Μαΐου του 1087, Ιταλοί ναυτικοί ή έμποροι τα έφεραν από τα Μύρα στο Μπάρι και φυλάσσονται μέχρι σήμερα στην εκκλησία του Αγίου Νικολάου. Κάθε χρόνο, λοιπόν, την ίδια μέρα, γίνεται στο Μπάρι λαμπρός εορτασμός με μια ιδιαίτερη τελετή για να τιμηθεί η άφιξη των οστών, από τους κατοίκους της, την οποία θεωρούν ως ιδιαίτερη ευλογία για την πόλη τους. Οι ναυτικοί άνοιξαν τον τάφο του Αγίου με ένα σφυρί και μετέφεραν τη σορό του στο πλοίο τους για να τη σώσουν από τους επελαύνοντες μουσουλμάνους κατακτητές της Μ. Ασία. Στην πραγματικότητα, όμως, γνώριζαν ότι τα λείψανα καθιστούσαν την πόλη πόλο έλξης για τους πιστούς, ανάλογο με εκείνον της Ρώμης και του Σαντιάγο ντε Κομποστέλα» γράφει το γερμανικό περιοδικό. «Το πόσο ελκυστικός είναι ο Άγιος το έχει βιώσει και το Ντέμρε. Από το 2007, οπότε και επιτρέπεται στην ελληνικορθόδοξη Εκκλησία να ιερουργεί στον Ναό του Αγίου Νικολάου του Ντέμρε (των Μύρων) δεν συνέρρεαν στη λειτουργία απλώς οι τουρίστες των γύρω ξενοδοχείων. Ταξίδευαν στα Μύρα ιδίως Έλληνες πιστοί με ειδικά ναυλωμένα λεωφορεία και πλοία από την Ελλάδα για να προσκυνήσουν. Οι απασχολούμενοι στον τουρισμό θα είχαν βιώσει δε την περυσινή μείωση του τουρισμού εντονότερα, εάν δεν υπήρχαν οι επισκέπτες από την Ρωσία, μια ορθόδοξη χώρα στην οποία τιμάται ιδιαιτέρως ο Άγιος Νικόλαος» σημειώνει το Spiegel, το οποίο αναφέρει επίσης: «Ήδη, το 2003, το τουρκικό «Ίδρυμα Άγιος Νικόλαος» ζήτησε την επιστροφή των οστών του Αγίου από την Ιταλία. Όπως, μάλιστα, μετέδωσε η γερμανική Ραδιοφωνία (Deutschlandfunk) και το Αρχαιολογικό Μουσείο της Αντάλιας έχει εγείρει αξίωση για την επιστροφή των οστών του Αγίου Νικολάου. Εντούτοις μερικά οστά βρίσκονται ήδη στις προθήκες του, αφού ξεχάστηκαν κατά την μεταφορά τους από τους Ιταλούς ναυτικούς ή τους εμπόρους και βρέθηκαν τυχαία το 1920 σε ένα κιβώτιο».
Το μακροσκελές άρθρο του γερμανικού περιοδικού καταλήγει ως εξής: «Οι Τούρκοι αρχαιολόγοι είναι πεπεισμένοι, εν τούτοις, ότι σύντομα η χώρα τους θα μπορεί να εκθέσει το σύνολο των λειψάνων του Αγίου Νικολάου στο κοινό. Οι ειδικοί, οκτώ στο σύνολο, βρίσκονται μόνο στην αρχή των εργασιών τους, αφού θα πρέπει να αφαιρέσουν τα αξιόλογα μωσαϊκά του Ναού, αλλά για το ότι θα βρεθούν μπροστά στα λείψανα του Αγίου δεν έχουν καμιά αμφιβολία.
Το γεγονός ότι οι Ιταλοί ναυτικοί το 1087 νόμισαν ότι βρήκαν τα οστά του Αγίου, ο Τούρκος διευθυντής της υπηρεσίας προστασίας μνημείων (ο προαναφερθείς Τσεμίλ Καραμπαϊράμ) το αποδίδει σε ένα μεγάλο κρυμμένο μυστικό, σύμφωνα με το οποίο ο Ναός τους Αγίου Νικολάου κατέπεσε μετά από σεισμό το 529 και ο σημερινός πήρε τη θέση του παλαιού, ο οποίος βρίσκεται πάνω από τον αληθινό τάφο του.
Τα οστά τα οποία μεταφέρθηκαν στην Ιταλία ανήκουν σε έναν άλλα ιερωμένο. Επομένως ο (αληθινός) Άγιος Νικόλος, ο επίσκοπος των Μύρων θα μπορούσε να γίνει ο Άγιος του τουρκικού τουρισμού» καταλήγει το Spiegel.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου