ΜΑΧΗ ΣΤΗΝ ΙΣΣΟ 333 π.Χ ( 31/7 ἤ 12/11 )

Η μάχη στην Ισσό ήταν ο δεύτερος κατά σειρά θρίαμβος του Μ. Αλεξάνδρου μετά την μάχη στο Γρανικό ποταμό. 

Αυτή τη φορά αντίπαλός του ήταν ο ίδιος ο βασιλιάς τους Δαρείος.

Μετά τη Μάχη του Γρανικού  και τη λύση του Γόρδιου Δεσμού, ο Μέγας Αλέξανδρος ολοκλήρωσε την κατάκτηση της Μικράς Ασίας και στράφηκε προς τη Συρία. 

Η αποφασιστική αναμέτρησή του με το Δαρείο έγινε στις 12 Νοεμβρίου του 333π.Χ.

Η νίκη αυτή εδραιώνει τη φήμη του Μ. Αλεξάνδρου ως μεγάλου στρατηλάτη και καταρακώνει το ηθικό των Περσών  
Στη συνέχεια θα καταλάβει τη Φοινίκη, την Παλαιστίνη,και την Αίγυπτο και έχοντας εξασφαλίσει τα νώτα του και τον έλεγχο όλης της ανατολικής Μεσογείου, θα στραφεί προς το εσωτερικό της Ασίας όπου θα αναμετρηθεί εκ νέου με το Δαρείο, στη μάχη των Γαυγαμήλων το 331 π.Χ.

 

Το καλοκαίρι του 333 π.Χ. ο Δαρείος, ο οποίος είχε αναλάβει ο ίδιος τη διοίκηση του στρατού του, πέρασε τον Ευφράτη ποταμό και έφθασε στα νότια της Ισσού. 

Η κίνηση αυτή είχε το πλεονέκτημα ότι τον έφερε πίσω από τις ελληνικές δυνάμεις δίχως να τον αντιληφθεί ο Αλέξανδρος, είχε όμως και το μειονέκτημα ότι συνέπτυσσε τον - πολύ μεγαλύτερο από τον ελληνικό - περσικό στρατό σε στενή τοποθεσία, όπου ο όγκος του δεν μπορούσε να ελιχθεί. 

Ο περσικός στρατός υπολογίζεται σε περίπου 500.000-600.000 Πέρσες, Μήδους, Σκύθες, Χαλδαίους, Αρμένιους, αλλά και έλληνες μισθοφόρους.

 


Μόλις ο Αλέξανδρος πληροφορήθηκε την κίνηση αιφνιδιασμού του Δαρείου, μεμιάς γύρισε προς τα πίσω ώστε να εκμεταλλευθεί τη στενότητα του χώρου. 

Ο Αλέξανδρος και πάλι παρέταξε λοξά τον στρατό του και επιτέθηκε ο ίδιος από δεξιά οδηγώντας τους εταίρους.

Στο κέντρο μαινόταν η σφοδρότερη σύγκρουση μεταξύ της μακεδονικής φάλαγγας και των Ελλήνων. 

   



Αφού όμως ο Αλέξανδρος έτρεψε σε φυγή το αριστερό πλευρό των Περσών, στράφηκε προς το κέντρο και τα νώτα των αντιπάλων. Μολονότι οι Πέρσες πολέμησαν με λύσσα, αναγκάστηκαν να υποχωρήσουν με βαριές απώλειες.

Ο ίδιος ο Δαρείος εγκατέλειψε τη μάχη, ενώ η βασιλική οικογένεια πιάστηκε αιχμάλωτη. Στη φυγή τους οι Πέρσες άφησαν πίσω περισσότερα από 3.000 τάλαντα σε ασήμι και χρυσό . 

Ο Αλέξανδρος συμπεριφέρθηκε στην αιχμάλωτη βασιλική οικογένεια με σεβασμό, υποχρεώνοντας τους Ελληνες να μεταχειρίζονται τα μέλη της ανάλογα με τη θέση τους στην ιεραρχία της περσικής αυλής.