Η Παγκόσμια Ημέρα κατά της Ερημοποίησης και της Ξηρασίας καθιερώθηκε από τον ΟΗΕ το 1995.
Η ερημοποίηση, η κλιματική αλλαγή και η απώλεια της βιοποικιλότητας είναι οι μεγαλύτερες προκλήσεις για τη βιώσιμη ανάπτυξη, σύμφωνα με την Παγκόσμια Σύνοδο του Ρίο (1992). Έτσι, από το 1994 προωθήθηκε η Σύμβαση του ΟΗΕ για την Αντιμετώπιση της Ερημοποίησης την οποία υπέγραψαν 195 χώρες με στόχο τη βελτίωση των συνθηκών ζωής των ανθρώπων στις περιοχές που κινδυνεύουν με ερημοποίηση, για να διατηρήσουν και να επαναφέρουν την παραγωγικότητα της γης και του εδάφους και για να αντιμετωπίσουν τις επιπτώσεις της ξηρασίας.
Η Ελλάδα επικύρωσε τη Σύμβαση με το Ν. 2468 (Υπ. Απόφαση 974/27-7-2001, ΦΕΚ 99605/3719), καθώς 30% του ελληνικού εδάφους απειλείται με ερημοποίηση και ιδιαίτερα το ανατολικό τμήμα της Κρήτης, όπως φαίνεται και στο σχετικό χάρτη.
Η μετατροπή των εύφορων εδαφών σε έρημο, με κύριο ένοχο τον άνθρωπο, πλήττει σοβαρά πάνω 100 χώρες στον κόσμο. Προκαλεί εξάντληση των διαθέσιμων αποθεμάτων νερού, διάβρωση και κατολίσθηση των εδαφών, καθώς και πλημμύρες.
Η ερημοποίηση της γης έχει ως συνέπειες, την ανυπολόγιστη απώλεια στο γεωργικό και κτηνοτροφικό εισόδημα, τη ραγδαία χειροτέρευση του περιβάλλοντος και της ποιότητας ζωής.
200 χώρες του κόσμου συντονίζουν της ενέργειές τους για την καταπολέμηση του φαινομένου, μέσω του ΟΗΕ. Προς την κατεύθυνση αυτή καθιερώθηκε και η 17η Ιουνίου ως Παγκόσμια Ημέρα κατά της Ερημοποιησης και της Ξηρασίας.
Στη χώρα μας, το ένα τρίτο των εδαφών υπόκειται σε υψηλό δυνητικό κίνδυνο ερημοποίησης.
ΓΕΩΠΟΝΙΚΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΑΘΗΝΩΝ
ΧΑΡΤΗΣ ΔΥΝΗΤΙΚΟΥ ΚΙΝΔΥΝΟΥ ΕΡΗΜΟΠΟΙΗΣΗΣΗ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου