Ήταν πριν από ακριβώς 10 χρόνια, όταν αυτές οι εικόνες συγκλόνισαν τον κόσμο. Μετά από το σεισμό μεγέθους 9,3 βαθμών που σημειώθηκε στη Σουμάτρα, γιγαντιαία κύματα 30 μέτρων χτύπησαν τις ακτές της Ινδονησίας, της Σρι Λάνκα, της Ινδίας και της Ταϊλάνδης. Μέσα σε λίγες ώρες οι παραδεισένιες παραλίες μετατράπηκαν σε κόλαση.
Για 10 χρόνια οι ειδικοί προσπαθούν να απαντήσουν σε αυτήν την ερώτηση. Μια πρώτη εξήγηση είναι ότι εκτός από την Ινδονησία και την Ταιλάνδη, οι άλλες χώρες δεν είχαν προειδοποιητικά συστήματα, ώστε οι κάτοικοι των παραθαλάσσιων περιοχών να ενημερωθούν έγκαιρα. Αυτό συνέβαλε σημαντικά στο μεγάλο αριθμό των νεκρών και των τραυματιών.
Ο σεισμός του 2004 έμεινε στην ιστορία ως ο τρίτος ισχυρότερος σεισμός όλων των εποχών.
Ένα γεγονός που έμεινε βαθιά χαραγμένο στη μνήμη ήταν το τσουνάμι της 26ης Δεκεμβρίου, 2004. Ένας σεισμός σε 4.000 μέτρα βάθος στον Ινδικό Ωκεανό, περίπου 260 χιλιόμετρα δυτικά των ακτών της Aceh της Ινδονησίας, ο οποίος θα φτάσει τους 9 βαθμούς της κλίμακας Ρίχτερ, προκάλεσε ένα τσουνάμι που εξαφάνισε απο το χάρτη κυριολεκτικά ένα σύνολο νησιών, τις παραλίες και τους πληθυσμούς, τα οποία βυθίστηκαν σε ένα παχύ στρώμα λάσπης και νερού. Περίπου 300.000 άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους.
Οι απίστευτα καταστροφικές διαστάσεις του φαινόμενου επηρέασαν 5 εκατομμύρια ανθρώπους. Τον Μάρτιο του 2005, εκτιμάται ότι περισσότεροι από ένα εκατομμύριο άνθρωποι έμειναν άστεγοι και 300.000 όλων των εθνικοτήτων (πολλοί τουρίστες που βρίσκονταν εκεί κατά τις διακοπές των Χριστουγέννων) έχασαν τη ζωή τους σε δώδεκα χώρες, οι περισσότεροι από αυτούς, 170.000 χώρες, στην Ινδονησία, αλλά και χιλιάδες στην Ινδία, τη Σρι Λάνκα και την Ταϊλάνδη.
Το επίκεντρο του σεισμού αντιστοιχεί στον Ινδικό Ωκεανό κοντά στη δυτική ακτή της ινδονησιακής νήσου Σουμάτρα, σύμφωνα με τη Γεωλογική Υπηρεσία των ΗΠΑ (USGS), η οποία παρακολουθεί τους σεισμούς σε όλο τον κόσμο. Βίαιη μετακίνηση των τμημάτων του φλοιού της γης, που ονομάζεται πλάκες, προκάλεσε τη μετατόπιση μεγάλων ποσοτήτων νερού, στέλνοντας ισχυρά κύματα σοκ σε όλες τις κατευθύνσεις.
Το αποτέλεσμα της 26ης Δεκεμβρίου, ήταν ένα ρήγμα , που σύμφωνα με τις εκτιμήσεις της USGS ήταν πολύ περισσότερο από 1.000 χιλιόμετρα, εκτοπίζοντας τον πυθμένα της θάλασσας πάνω από τη ρήξη του ίσως 10 μέτρα μέχρι αρκετά μέτρα οριζόντια και κάθετα. Αυτό δεν ακούγεται πολύ, αλλά τα τρισεκατομμύρια τόνουι πετρώματος που έχουν μετακινηθεί κατά μήκος εκατοντάδων χιλιομέτρων έκανε τον πλανήτη να ανατριχιάζει με το μεγαλύτερο μέγεθος σεισμού σε 40 χρόνια.
Σχετικά με το μετατοπιστεί ή σπάσει βυθό της θάλασσας, ο μεγάλος όγκος του ωκεανού μετακινείται κατά μήκος της γραμμής ρήξης, εγκαινιάζοντας τη δημιουργία ενός από τα πιο θανατηφόρα φαινόμενα της φύσης: ένα τσουνάμι. Μέσα σε λίγες ώρες τα τεράστια κύματα που εκπέμπει ο σεισμός έπληξε τις ακτές σε 11 χώρες του Ινδικού Ωκεανού, αρπάζοντας ανθρώπους στη θάλασσα, άλλοι πνίγηκαν στα σπίτια τους ή στις παραλίες, και καταστροφής από την Αφρική προς την Ταϊλάνδη.
Τα κύματα ύψους 30 μέτρων που δημιουργήθηκαν από το σεισμό δεν έφτασαν μόνο στη Νοτιοανατολική Ασία, αλλά κατέστρεψαν και χώρες της ανατολικής Αφρικής. Συνολικά περισσότεροι από 230.000 άνθρωποι σκοτώθηκαν. Ο σεισμός ήταν τόσο ισχυρός που ο άξονας της Γης μετατοπίστηκε.
Οι αρχές των χωρών που επλήγησαν άργησαν να αντιδράσουν και πολλοί αναρωτιούνται γιατί τον 21ο αιώνα ο κόσμος δεν ήταν έτοιμος να αντιμετωπίσει μια τέτοια καταστροφή;
Για 10 χρόνια οι ειδικοί προσπαθούν να απαντήσουν σε αυτήν την ερώτηση. Μια πρώτη εξήγηση είναι ότι εκτός από την Ινδονησία και την Ταιλάνδη, οι άλλες χώρες δεν είχαν προειδοποιητικά συστήματα, ώστε οι κάτοικοι των παραθαλάσσιων περιοχών να ενημερωθούν έγκαιρα. Αυτό συνέβαλε σημαντικά στο μεγάλο αριθμό των νεκρών και των τραυματιών.
Σύμφωνα όμως με μια δεύτερη εξήγηση, οι αρχές ενημερώθηκαν εγκαίρως για το σεισμό, όμως δεν ενημέρωσαν τους πολίτες, φοβούμενες ότι οι πληροφορίες δεν είναι σωστές και ότι η εικόνα τον χωρών που θυμίζουν παράδεισο θα καταστρεφόταν.
Αυτός ο φόβος, αλλά και οι γραφειοκρατικές καθυστερήσεις άλλαξαν τη μοίρα χιλιάδων ανθρώπων.
«Έχουν περάσει 10 χρόνια. Όποτε πηγαίνω εκεί μόνο κλαίω. Δεν έχω ηρεμήσει γιατί έχασα 3 από τα παιδιά μου στο τσουνάμι. Ακόμα και αν αποκτήσω άλλο παιδί δεν πρόκειται να τα ξεχάσω» δήλωσε μια γυναίκα που έχασε τα παιδιά της.
Η βοήθεια των 14 δισεκατομμυρίων δολαρίων ήταν αρκετή;
Η Διεθνής Κοινότητα αντέδρασε σχετικά γρήγορα σε αυτήν την πρωτοφανή καταστροφή. Το γεγονός ότι περισσότεροι από 2000 τουρίστες σκοτώθηκαν συνέβαλε στην επίσπευση των διαδικασιών. Μέχρι σήμερα η οικονομική βοήθεια έχει φτάσει τα 14 δισεκατομμύρια δολάρια, είναι όμως αρκετή για να κλείσουν οι πληγές;
«Από τη στιγμή που τελείωσαν τα χρήματα της αποζημίωσης για το τσουνάμι άρχισαν τα προβλήματα μας. Το να βρούμε χρήματα για την οικογένεια έγινε πολύ δύσκολο, δίνουμε πραγματική μάχη, γιατί ο πατέρας μου δεν μας υποστηρίζει και είναι πάντα επιθετικός εξαιτίας του ποτού» δήλωσε μια γυναίκα που επιβίωσε από το τσουνάμι και τα όσα ακολούθησαν.
πηγές IGEO TV - euronews
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου